جستجو
جستجو و پیمایش ردیفی اول سطح
اگر در الگوریتم پیمایش عمقی به جای پشته یک صف در نظر بگیریم به الگوریتم جدیدی خواهیم رسیدکه BFS نام دارد.برای پیمایش کلیه گره ها گره آغاز را انتخاب می کنیم.در این روش بعد از دیدن هر گره کلیه فرزندان همان گره ملاقات شده و سپس فرزندان اولین فرزند گره اصلی و بعد فرزندان دومین فرزند گره اصلی و تا انتها پیش می رود. بنابراین روش کار این است که نخست دومین گره را ملاقات می کنیم و سپس کلیه فرزندان آن را ملاقات کرده و در انتهای صف قرار می دهیم و سپس از داخل صف اولین گره را برداشته و فرزندان آن را ملاقات کرده و به انتهای صف می افزاییم.
مرورگر وب
مرورگر وب یا مرورگر اینترنت به نرم‌افزارهای کاربردی گفته می‌شود که برای دریافت، نمایش و مرور اطلاعات از وب جهان‌گستر مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک منبع اطلاعات با یک شناساگر یکنواخت منبع شناخته می‌شود، این منبع می‌تواند یک صفحه وب، تصویر، ویدئو و یا هر قطعه اطلاعاتی دیگری باشد.
هر چند مرورگرها برای دسترسی به وب جهان‌گستر طراحی شده‌اند، اما از آنها می‌توان برای دسترسی به اطلاعات سرورهای وب در شبکه‌های خصوصی و یا پرونده‌ها در سیستم‌های پرونده استفاده کرد.مرورگر های میتوانند شما را به فضای مجازی متصل کنند.اگر بخواهید از هر گوشه گیتی به فضای اینترنتی دست یابید، نیاز به یک مرورگر وب خوب و کاربردی دارید.
در نوامبر ۲۰۱۰ اینترنت اکسپلورر، موزیلا فایرفاکس و گوگل کروم به ترتیب بیشترین سهم را در بازار مرورگرهای اینترنت داشته‌اند.
تاریخچه
اولین مرورگر وب در سال 1990 و توسط Tim Berners-Lee اختراع شد به نام مرورگر WorldWideWeb که نام آن بعدها به Nexus تغییر کرد. در سال 1993Mark Andreessen مخترع Netscape دست به نو آوری و ایجاد تغییراتی در مرورگرها زد، او با انتشار Mosaic (بعدها Netscape) اولین مرورگر محبوب در سراسر جهان که استفاده از تار جهان گستر را آسان تر و دسترسی مردم معمولی را با آن نیز ممکن ساخت و همچنین اولین مرورگر گرافیکی جهان بود انقلابی در روش استفاده از وب را به وجود آورد. او بعدها شرکت خود را به نام Netscape افتتاح کرد و در سال 1994 مرورگر Netscape Navigator را عرضه کرد که سریعا به محبوب ترین مرورگر جهان تبدیل شد. در سال 1995 مایکروسافت با عرضه Internet Explorer نخستین قدم را در رقابت مرورگرها برداشت و در سال 2002 با 95% تعداد کاربر تبدیل به محبوب ترین مرورگر جهان شد.
مرورگرهای اینترنت
اینترنت اکسپلورر
فایرفاکس
گوگل کروم
سافاری
اپرا
سی‌مانکی
لینکس (lynx)
آوانت
مکستون
اینترنت اکسپلورر
ویندوز اینترنت اکسپلورر (به انگلیسی: Windows Internet Explorer) مرورگر وب مایکروسافت و پراستفاده‌ترین مرورگر در میان کاربران است. این مرورگر به طور پیش فرض همراه با سیستم‌عامل ویندوز نصب می‌شود (ویندوز ۹۸ و نسخه‌های جدید تر ویندوز).
گذشته
پروژه اینترنت اکسپلورر تابستان ۱۹۹۴ بوسیله Thomas Reardon آغاز شد.
فایرفاکس
موزیلا فایرفاکس (به انگلیسی: Mozilla Firefox) (به فارسی: روباه آتشین موزیلا) (مخفف شده آن به صورت رسمی Fx، اما به‌صورت غیررسمی FF) مرورگر وب آزاد و متن‌باز برگرفته از موزیلا اپلیکیشن سویت است که توسط بنیاد موزیلا اداره می‌شود. بر اساس آمار در ماه می ۲۰۱۴، این مرورگر ۲۴٫۹٪ از کاربران اینترنت را به خود اختصاص داده است.
این مرورگر در ابتدا بیشتر بین کاربران توزیع‌های لینوکس محبوبیت داشت، ولی رفته‌رفته با پدیدار شدن مشکلات امنیتی در پراستفاده‌ترین مرورگرهای وب مانند اینترنت اکسپلورر، کاربران دیگر سیستم‌عامل‌های رایانه از قبیل ویندوز و مکینتاش نیز استفاده از این مرورگر را آغاز کرده‌اند تا جایی که مستقل از یک سیستم‌عامل مشخص، بیش استفاده‌شده‌ترین مرورگر جهان است.
موزیلا فایرفاکس مرورگر وبی است برای مرور و جستجو در بین صفحات اینترنتی با سرعت و امنیت بسیار بالا که محصول کمپانی قدیمی Netscape است که در زمینه ارائه ابزارهای اینترنتی بسیار محبوب و معروف است. مرورگر فایرفاکس محبوبیت خود را مدیون کیفیت و کارایی بالایش، فراتر از سایر مرورگرهای مطرح دنیا مانند اینترنت اکسپلورر و اوپرا است زیرا امکانات این مرورگر از قبیل امنیت، سرعت، کیفیت و قابلیت سفارشی‌سازی بسیار بالا نظر هر کاربری را نیز به خودش جلب می‌کند.
در طی مدت‌های گذشته برنامه موزیلا در مدت‌های طولانی نسخه فینال را توزیع می‌کرد اما امروزه با تاخیر سیاست‌های بنیانگذار آن یعنی موزیلا، نسخه‌های فینال به‌زودی عرضه می‌شوند و مشکلات سریع‌تر برطرف می‌شوند.
ویژگی‌ها
این برنامه ویژگی‌های بسیاری دارد. با گسترش وب و اهمیت بحث تبلیغات طراحان به فکر ایجاد صفحاتی افتادند که بدون خواست کاربر گشوده شوند. با استفاده از امکان pop-up blocker موزیلا، این صفحات امکان ایجاد مزاحمت را ندارند. این گزینه برای مرورگر قابل تنظیم است.
یکی از ویژگی‌های موزیلا فایرفاکس امکان گشودن چند صفحه در یک پنجره (tabbed browsing) و کشیدن و رها کردن (drag-and-drop) مکان تب‌ها است.
قابلیت RSS قوی این مرورگر، امکان پاک کردن آسان اطلاعات شخصی، امکان کشیدن و رها کردن متن به باکس جستجو، حمایت از SVG و CSS2 و CSS3 و JavaScript، حمایت از صفحات طراحی‌شده با فناوری نوین ای‌جکس (AJAX)، حمایت از قابلیت‌های ویژهٔ CMSهای رایج، همکاری گسترده با شرکت‌های بزرگ مانند eBay و موتورهای جستجوی یاهو و گوگل و ده‌ها قابلیت سازگارانهٔ دیگر، موزیلا را از جمع مرورگرهای غیرحرفه‌ای جدا کرده و باوجود سادگی و محیط دوست‌داشتنی، آن را به یکی از Browserهای پیشرفته بدل می‌کند. افزونه‌های مورد نیاز نصب شده و در حالت عادی غیرفعال است
اضافه شدن افزونه one-time
اضافه شدن نوار جستجوی توییتر Twitter
اولویت‌بندی جدید برای تقاضا در بازشدن زبانه‌های جدید
بهبود در اجرای مرورگر با سرعت فوق‌العاده
بهبود در عملکرد و در هنگام استفاده از عناصر آهنگ‌ها ویدیوها
پشتیبانی CORS در دامنه‌های WebGL
پشتیبانی از منوهای HTML5
پشتیبانی برای insertAdjacentHTML
بهبود و پشتیبانی برای نوشتن در زبان CSS و بسیاری زبانهای دیگر
پشتیبانی پیشرفته WebSocket
افزایش امنیت
افزایش سرعت بارگذاری Java
افزوده شدن صفحه New Tabs
توانایی سفارشی‌سازی
یکی از قابلیت‌های فایرفاکس امکان تغییر آن به مرورگری برای سلیقه هر فرد است. برای این کار فایرفاکس دو مورد را در نظر گرفته است. اول توانایی‌های مرورگر، دوم ظاهر آن.
سفارشی‌سازی توانایی‌های فایرفاکس با کمک فایل‌هایی با حجم کم به نام افزونه (Extension) ممکن می‌شود. این افزونه‌ها در واقع تکه‌های کوچک برنامه‌اند که قابلیت‌های مختلفی را به این مرورگر می‌افزایند. تم‌های مختلف این مرورگر هم شخصی‌سازی ظاهر آن را راحت می‌کند.
مشکلات فایرفاکس
خیلی از کاربران خواستار اضافه شدن افزونه‌های پرتقاضا به فایرفاکس هستند. (نویسندگان فایرفاکس مدعی‌اند این کار مغایر با هدف آنها یعنی یک مرورگر سبک است.) البته بیشتر این افزونه‌ها و قابلیت‌های بسیار دیگر مستقیماً قابل بارگیری و نصب روی فایرفاکس‌اند ولی تمام کاربران خواهان این روش نصب نیستند و ترجیح می‌دهند تمام این قابلیت‌ها را در کنار نرم‌افزار اصلی داشته باشند.
یکی از مشکلات دیگری هم که به فایرفاکس نسبت داده می‌شود مشکلاتی است که توسط پلاگین فلش (Macromedia Flash) ایجاد می‌شود که برای لینوکس نوشته‌شده که این مشکل ارتباطی به خود فایرفاکس ندارد.
پیکربندی
برای سفارشی کردن فایرفاکس و تغییر تنظیمات داخلی مانند مکان پوشه بارگیری‌ها، صفحه آغازین، مدیریت رمزهای عبور و غیره، از منوی ابزار/ گزینه‌ها استفاده فرمایید. بخش گزینه‌ها، تنظیمات اصلی برای استفاده کاربران را در بر دارد.
پیکربندی فایرفاکس، شامل تمام تنظیمات داخلی فایرفاکس است و برای کاربران پیشرفته در نظر گرفته شده است.
برای دسترسی به پیکربندی فایرفاکس در نوار نشانی این عبارت را وارد کنید: about:config
خواهشمند است پیش از انجام تغییرات در این بخش، از پروفایل خود پشتیبان‌گیری کنید.
شرح کامل عبارت‌های پیکربندی فایرفاکس
فایرفاکس قابل حمل
میزان استفاده از مرورگرهای اینترنت میان کاربران (به جز اینترنت اکسپلورر)
فایرفاکس سافاری اپرا نت اسکیپ
گوگل کروم بقیه
وب‌سایت PortableApps.com، فایرفاکس قابل حمل را عرضه می‌کند. این نسخه قابلیت اجراشدن روی درایوهای USB Flash و CD-ROM و همچنین درایوهای سخت خارجی و بعضی از پخش‌کننده‌های دیجیتالی موسیقی را دارد.
گوگل کروم
گوگل کروم (به انگلیسی: Google Chrome) یک مرورگر وب رایگان است که در ۲ سپتامبر ۲۰۰۸ (۱۲ شهریور ۱۳۸۷) توسط شرکت گوگل بر پایهٔ پروژهٔ کرومیوم عرضه شد. در ابتدا نسخهٔ آزمایشی آن برای کاربران نرم‌افزار سیستم‌عامل ویندوز در یک‌صد کشور جهان عرضه شد ولی گوگل اعلام کرد که نسخه‌های منطبق با سیستم‌عامل گنو/لینوکس و رایانهٔ اپل مکینتاش آن هم در آینده توزیع خواهد شد. موتور این مرورگر نرم‌افزار آزاد وب‌کیت (به انگلیسی: WebKit) است. از امکانات و قابلیت‌های آن می‌توان به Tabbed browsing، و امکاناتی مشابه Privacy در سافاری و Speed Dial در مرورگر اپرا اشاره نمود.
در سپتامبر ۲۰۰۸ گوگل بخش زیادی از کد منبع کروم شامل، موتور جاوااسکریپت وی۸ را با نام کرومیم در اختیار عموم قرار داد. این کار باعث شد که دیگران بتوانند کد را مطالعه کنند و کمک کنند تا این مرورگر برای سیستم عامل لینوکس و مک نیز قابل استفاده شود.
امکانات
گوگل کروم مرورگری امن، سریع و بسیار با ثبات است. گوگل کروم تفاوت بسیاری با دیگر رقیبانش ندارد. قدرت کروم به عملکرد برنامه و سرعت پردازش آن به جاوا اسکریپت آن بستگی دارد. گوگل کروم از زبان های بسیاری مانند فارسی پشتیبانی می کند .
یاندکس
یاندکس (به روسی: Яндекс) یک شرکت فناوری اطلاعات روسی است که بزرگترین موتور جستجوی روسیه و هشتمین موتور جستجوی جهان را اداره می کند. همچنین این شرکت توسعه دهنده سرویس‌ها و محصولات اینترنتی بسیاری هم بوده است. صفحه خانگی Yandex.ru محبوب‌ترین وب سایت در روسیه است.
سیتی‌سیر
سیتی‌سیر (به انگلیسی: CiteSeer) نام یک موتور جستجوی عمومی و کتابخانه دیجیتال است که بیشتر محتوای آن مقالات دانشگاهی مربوط به دانش اطلاعات و کامپیوتر است و اکنون نام آن به سیتی‌سیر ایکس (به انگلیسی: CiteSeerX) تغییر کرده است و بسیاری آن را به عنوان اولین موتور جستجوی آکادمیک و دانشگاهی می‌شناسند.
داک‌داک‌گو
داک‌داک‌گو (به انگلیسی: DuckDuckGo) یک موتور جستجوی وب است که در عملکرد خود تا حد زیادی بر داده‌های جمع‌سپاری‌شده همچون ویکی‌پدیا تکیه دارد. یکی از نکات مهم این وبگاه این است که به (ادعای خودش) کاربرنش را ردگیری نمی‌کند. این موتور جستجوی وب را می‌توان حاصل نگرانی‌ها پیرامون حریم خصوصی افراد دانست. در صفحهٔ سیاست حریم این وبگاه آمده است که هیچگونه اطلاعات شخصی‌ای را جمع‌آوری نمی‌کند و به اشتراک نمی‌گذارد. بر خلاف دیگر جویشگرها در سیاست داک‌داک‌گو آمده است که تاریخچهٔ جستجوهای کاربران را ذخیره نمی‌کند.
از ویژگی‌های جستجو در این وبگاه می‌توان به شیوهٔ جستجوی واژه‌های دارای ابهام در آن اشاره کرد. بر خلاف برخی از شیوه‌های دیگر جستجو که بر پایهٔ بهترین نتایج در صفحهٔ اول کار می‌کنند، داک‌داک‌گو تلاش می‌کند همهٔ معانی مختلف یک واژهٔ تفسیرپذیر را در صفحهٔ اولش بگنجاند تا نتایج صفحهٔ اول به یک معنی خاص سوگیری نداشته باشد. افزون بر این کاربر را راهنمایی می‌کند تا مقصود خود را بهتر بیان کند.
منابع استفاده‌شده برای تهیه نتایج جستجو در داک‌داک‌گو گسترده‌اند و از بینگ تا دانشنامهٔ پوکمون را شامل می‌شوند.
کویکی (دانشنامه سخنگو)
ماشین جستجوگر کویکی (به انگلیسی: Qwiki) مرزهای فناوری اطلاعات را شکسته و با برنامهٔ نرم‌افزاری تازه‌ای به رقابت با گوگل و ویکی‌پدیا برخاسته است.
کویکی همانند ویکی‌پدیا کاربرمحور است و از اواخر ژانویه ۲۰۱۱ به طور فعال خدمات خود را عرضه خواهد کرد.
کویکی حرف می‌زند
در فیلم‌ها و داستان‌های علمی تخیلی دیده‌ایم کسی از چیزی حرف می‌زند و بعد در مقابلش تصاویر آن را می‌بیند و صدای راوی را هم می‌شنود که آن تصاویر را شرح می‌دهد. با کویکی به این رؤیا نزدیک شده‌ایم.
یکی از آرزوهای دیرینهٔ بشر رایانه‌ای بود که هر آن چه از آن می‌پرسد برایش پاسخ گفته و با او صحبت کند. اکنون این رؤیا محقق شده و کویکی به صحنه آمده است.
کویکی می‌تواند از نتایج جستجو حرف بزند و آنها را به صورت عکس، ویدئو، متن‌های کوتاه و حتی نمودار نشان دهد. البته قابلیت‌های دیگری نیز برای آن پیش‌بینی شده است.
طرز کار کویکی
کویکی به جای پیدا کردن لینک‌ها به منابعی که برچسب مورد نظر را در خود دارند، خیلی سریع پاساژهای مشخصی از متن را از ویکی‌پدیا، ویکی انبار و مجموعه‌ای از پرونده‌های آوایی، تصویری و دیگر فایل‌های چند رسانه‌ای، و عکس و ویدیو را از یوتیوب و جاهای دیگر بیرون می‌کشد و با آنها یک اسلایدشو ساخته و به نمایش می‌گذارد.
همه این‌ها در یک چشم به هم زدن صورت می‌گیرد.
کافی است مورد جستجو را در صفحهٔ کویکی وارد کنیم. نتیجهٔ جستجو را به شکل توضیح شفاهی با صدا و همراه با عکس و سکانس‌های کوتاه ویدیویی در اختیار خواهیم داشت و متن انگلیسی این توضیح را هم می‌توان هم‌زمان بر روی صفحه تماشا کرد.
کویکی ابتدا چکیده داده‌ها را از سایتهای مختلف مانند ویکی‌پدیا، فتوپدیا، گوگل، لینکدلن (سایتی تخصصی و انحصاراً مخصوص ارتباطات اجتماعی ـ شبکه‌ای)، تک كرانش و برخی پایگاه‌های دیگر، جمع‌آوری می‌کند و روی هم می‌چیند.
در ادامه متن‌های جمع‌آوری شده را در یک لحظه توسط ماشین به گفتار تبدیل نموده و پس از آن در یک فیلم Flash گفتار و عکس‌ها را در کنار هم می‌گذارد و همراه آنها متنی را که گوینده می‌گوید به‌صورت زیرنویس قرار می‌دهد.
متن بسیاری از جستجوها توسط این برنامه، قابلیت جمع‌آوری نمودارها و ترکیب آنها با یکدیگر را نیز دارد.
بیشتر داده‌ها با سکانس‌های کوتاه فیلم یا اسلایدشو همراه هستند و واژهٔ مورد نظر را می‌توان به زبانهای گوناگون (حتی فارسی) وارد کرد، اما نتیجهٔ نمایش داده شده در این وبگاه (فعلاً) تنها به زبان انگلیسی خواهد بود.
سایت کویکی که در حقیقت ترکیبی از گوگل و ویکی‌پدیا است، فراتر از یک موتور جستجو عمل می‌کند.
کویکی، جهان را تغییر خواهد داد
جوانی به نام «داگ ایمبروس» با «لوئیس مونیر» بنیانگذار آلتاویستا کویکی را پایه‌ریزی کرده و با ابزاری فراتر از یک موتور جستجو، طرحی نو درانداخته است. کویکی منحصر به رایانه نیست و کاربر می‌تواند با تلفن همراه هم به آن دسترسی داشته باشد. ایدهٔ «کویکی» در شمار ایده‌های برتری است که مرزهای امروز فناوری را در می‌نوردند. کویکی مرزهای امروز آموزش را پشت سر نهاده و جهان را تغییر خواهد داد.
های‌بیم ریسرچ
های‌بیم ریسرچ یک جویشگر تجاری و برخط برای روزنامه‌ها، مجله‌ها، نشریه‌های دانشگاهی، اخبار روز، مجلات تجاری و دانشنامه‌ها به زبان انگلیسی است. این وبگاه به بیش از ۸۰ میلیون مقاله از ۶٫۵۰۰ ناشر که بسیاری از آنها در اینترنت به صورت رایگان در دسترس نیست، دسترسی دارد.
مقر این جویشگر در شهر شیکاگو ایالت ایلینوی در ایالات متحده آمریکا قرار دارد.
روزانه هزاران مقالهٔ جدید بدان افزوده می‌شود، همچنین دسترسی به بایگانی بیش از ۲۵ سال از مجلات تجاری، مقالات روزنامه‌ها و مقالاتی که طیف گسترده‌ای از موضوعات و صنایع را پوشش می‌دهند و همچنین ابزارهایی برای یافتن، ذخیره، سازماندهی و اشتراک گذاری اطلاعات را به کاربران خود می‌دهد.
موتور جستجوی ناور
موتور جستجوی ناور (به کره‌ای: 네이버) (به انگلیسی: Naver) یک موتور جستجوی معروف در کره است که در حدود ۷۰ درصد بازار مشترک را در مقابل ۲ درصد گوگل داراست .Naver در سال ۱۹۹۹ توسط گروهی از مهندسان شرکت Sumsong ایجاد شد . و به عنوان اولین وب پورتال کره جنوبی شناخته می شود و یک پورتال بومی اختصاصی محسوب می گردد.
در سال ۲۰۰۰ این موتور جستجو سرویس جستجوی مفهومی را راه اندازی کرد که نتاج را به صورت دستبندی شده بر اساس نوع مثل blogs, websites, images, cafes در قالب یک صفحه نمایش می داد .در ژولای همان سال Naver با Hangame ادغام شد، Hangame اولین پورتال بازی بود و در سال ۲۰۰۱ به NHN تغییر نام داد، و به بالای لیست بازار شرکت های بزرگ در KASDAQ دست یافت. در روزهای ابتدایی ظهور Naver کمبود صفحات کره ای محسوس بود، برای پر کردن این نقصان ،Naver پیشگام تولید "محتوای تولید شده توسط کاربر"(User-Generated Content) از طریق ایجاد سرویس “جستجوی دانش”شد. کاربران سوالات خود را راجع به هر موضوعی مطرح می کردند و جواب خود را در میان جوابهای داده شده از طرف کاربران دیگر بدست می آوردند. امتیاز داده شده به کاربران بهترین جواب را مشخص می کرد. سرویس جستجوی دانش سه سال قبل از سرویس Yahoo! Answer آغاز به کار کرد و هم اکنون بانک اطلاعاتی آن بیش از ۸۰ میلیون جواب صفحه جواب را شامل می شود. در این سرویس از نحوه پخت ماکارانی تا نحوه عضویت در مجلات بین المللی از طریق اینترنت سوال می پرسند و کاربران دیگر به آن جواب می دهند.در ادامه سرویس های اینترنتی دیگر مثل ایمیل و جستجوی مقالات علمی و پورتال کودکان را به آن اضافه کردند. در سال ۲۰۰۵ سرویس Blog نیز به آن اضافه شد و جستجوی اطلاعات محلی و جستجوی کتاب و Desktop هم به آن اضافه شد. در سال ۲۰۰۵ Naver محصول HappyBean را عرضه کرد که اولین پورتال آنلاین اهداء بود. که به کاربران اجازه می داد تا اطلاعاتی بالغ بر ۰۰۰/۲۰ سازمان رفاهی و مدنی اجتماعی را پیدا کنند و به آنها کمک مالی اهداء کنند. در سال ۲۰۰۶ سرویس webtoon(webcomic) اضافه شد و در کل بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ جستجوی محتوای چند رسانه ای شامل آهنگ و ویدئو، سرویس تلفن اینترنتی و موبایل ایجاد شد.
براساس آمار منتشر شده از سایت comScore، موتور جستجوی Naver در سال ۲۰۰۷ به مرز ۲ میلیون Query رسید که بیش از ۷۰٪ پرس و جو در کره را شامل می شود و آن را به پنجمین موتور پرکاربرد جهان بعد از گوگل، یاهو!، بایدو و بینگ مبدل ساخت .
جونیور ناور
جونیور ناور (به انگلیسی: Junior Naver) این پورتال مخصوص کودکان است مثل Yahooligans و دارای سرویس های مخصوصی مثل بازی همانند مزرعه حیوانات Dongmul Nongjang , Pany Pang, Puppyred، ایمیل، اواتار، لینک های آموزشی، نمونه سوالات، داستان، جوک و حل تمرین( Homework Helper) و غیره است. این پورتال همچنین به متخصصان و آموزگاران اجازه می دهد که محتوای ناسالم را با هدف ارائه یک اینترنت امن به کودکان، تصحیح کنند.
اینترنت
اینترنت (به انگلیسی: Internet) (مخفف interconnected networks شبکه‌های به هم پیوسته) را باید بزرگترین سامانه‌ای دانست که تاکنون به دست انسان طرّاحی، مهندسی و اجرا گردیده‌است. ریشهٔ این شبکهٔ عظیم جهانی به دههٔ ۱۹۶۰باز می‌گردد که سازمان‌های نظامی ایالات متّحدهٔ آمریکا برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی برای ساخت شبکه‌ای مستحکم، توزیع شده و باتحمل خطا سرمایه‌گذاری نمودند. این پژوهش به همراه دوره‌ای از سرمایه‌گذاری شخصی بنیاد ملی علوم آمریکا برای ایجاد یک ستون فقرات جدید، سبب شد تا مشارکت‌های جهانی آغاز گردد و از اواسط دههٔ ۱۹۹۰، اینترنت به صورت یک شبکهٔ همگانی و جهان‌شمول در بیاید. وابسته شدن تمامی فعّالیت‌های بشر به اینترنت در مقیاسی بسیار عظیم و در زمانی چنین کوتاه، حکایت از آغاز یک دوران تاریخیِ نوین در عرصه‌های گوناگون علوم، فن‌ّآوری، و به خصوص در نحوه تفکّر انسان دارد. شواهد زیادی در دست است که از آنچه اینترنت برای بشر خواهد ساخت و خواهد کرد، تنها مقدار بسیار اندکی به واقعیت درآمده‌است.
اینترنت سامانه‌ای جهانی از شبکه‌های رایانه‌ای بهم پیوسته‌است که از پروتکلِ «مجموعه پروتکل اینترنت» برای ارتباط با یکدیگر استفاده می‌نمایند. به عبارت دیگر اینترنت، شبکهٔ شبکه هاست که از میلیون‌ها شبکه خصوصی، عمومی، دانشگاهی، تجاری و دولتی در اندازه‌های محلی و کوچک تا جهانی و بسیار بزرگ تشکیل شده‌است که با آرایه وسیعی از فناوریهای الکترونیکی و نوری به هم متصل گشته‌اند. اینترنت در برگیرنده منابع اطلاعاتی و خدمات گسترده ایست که برجسته‌ترین آنها وب جهان‌گستر و رایانامه می‌باشند. سازمان‌ها، مراکز علمی و تحقیقاتی و موسسات متعدد، نیازمند دستیابی به شبکه اینترنت برای ایجاد یک وبگاه، دستیابی از راه دور وی‌پی‌ان، انجام تحقیقات و یا استفاده از سیستم رایانامه، می‌باشند. بسیاری از رسانه‌های ارتباطی سنتی مانند تلفن و تلویزیون نیز با استفاده از اینترنت تغییر شکل داده‌اند ویا مجدداً تعریف شده‌اند و خدماتی جدید همچون صدا روی پروتکل اینترنت و تلویزیون پروتکل اینترنت ظهور کردند. انتشار روزنامه نیز به صورت وبگاه، خوراک وب و وب‌نوشت تغییر شکل داده‌است. اینترنت اشکال جدیدی از تعامل بین انسانها را از طریق پیام‌رسانی فوری، تالار گفتگو و شبکه‌های اجتماعی بوجود آورده‌است.
در اینترنت هیچ نظارت مرکزی چه بر امور فنّی و چه بر سیاست‌های دسترسی و استفاده وجود ندارد. هر شبکه تشکیل دهنده اینترنت، استانداردهای خود را تدوین می‌کند. تنها استثنا در این مورد دو فضای نام اصلی اینترنت، نشانی پروتکل اینترنت و سامانه نام دامنه است که توسط سازمانی به نام آیکان مدیریت می‌شوند. وظیفه پی بندی و استاندارد سازی پروتکلهای هسته‌ای اینترنت، IPv4 و IPv6 بر عهده گروه ویژه مهندسی اینترنت است که سازمانی بین‌المللی و غیرانتفاعی است و هر فردی می‌تواند در وظایفشان با آن مشارکت نماید.
واژه‌شناسی
در زبان انگلیسی واژهٔ Intrnet هنگامی که به شبکه جهانی مبتنی بر پروتکل IP اطلاق می‌گردد، با حرف بزرگ در اول کلمه، نوشته می‌شود.
در رسانه‌ها فرهنگ عامه، گاه با اینترنت به صورت یک مقوله عمومی و مرسوم برخورد کرده و آن را با حرف تعریف و به صورت حروف کوچک می‌نگارند(the internet)
در برخی منابع بزرگ نوشتن حرف اول را به دلیل اسم بودن آن جایز می‌دانند نه برای صفت بودن این واژه.
واژهٔ لاتین the Internet چنانچه به شبکهٔ جهانی اینترنت اشاره کند، اسم خاص است و حرف اوّلش با حروف بزرگ آغاز می‌شود(I). اگر حرف اوّل آن کوچک باشد می‌تواند به عنوان شکل کوچک شده کلمه Internetwork برداشت شود که به معنی میان شبکه است. واژه "ابر" نیز به صورت استعاری، به ویژه در ادبیات رایانش ابری و نرم‌افزار به عنوان سرویس، برای اشاره به اینترنت به کار می‌رود.
اینترنت در برابر وب
غالباً در گفتگوهای روزمره از دو واژهٔ "وب" و "اینترنت"، به اشتباه، بدون تمایز زیادی استفاده می‌شود، امااین دو واژه معانی متفاوتی دارند. اینترنت یک سامانه ارتباطی جهانی برای داده هاست، زیرساخت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری است که رایانه‌ها در سراسر جهان به یکدیگر متصل می‌سازد. در مقابل، وب یکی از خدماتی (سرویس) است که بر روی اینترنت ارائه می‌شود و برای ارتباط از شبکه اینترنت بهره می‌جوید. وب مجموعه‌ای از نوشته‌های به هم پیوسته(web page) است که به کمک ابرپیوندها و آدرس جهانی(URL) به یکدیگر پیوند خورده‌اند.
وب شامل سرویس‌های دیگر مانند رایانامه، انتقال فایل(پروتکل اف‌تی‌پی)، گروه خبری و بازی آنلاین است.
خدمات(سرویس)های یاد شده بر روی شبکه‌های مستقل و جدا از اینترنت نیز در دسترس هستند. وب به عنوان لایه‌ای در بالای اینترنت قرار گرفته و سطح بالاتری نسبت به آن قرار دارد.
تاریخچه
مبنای قابلیت‌های شبکه، وجود رایانه‌ها و استفاده از پردازشگرهای رمزگذار و رمزگشاست. وجود شبکه‌های مخابراتی که در ابتدا در قرن نوزدهم ایجاد شده بودند بنیانی مهم برای شکل‌گیری هر نوع شبکهٔ الکترونیکی محسوب می‌شدند و این پیشرفت‌ها با ایجاد نظریه اطلاعات در دهه 1940 تکمیل شدند و پیشرفت علم الکترونیک به کندی پیش می‌رفت. افتتاح پروژه اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی زنگ خطر را برای ایالات متحده به صدا درآورد تا با تأسیس آرپا یا موسسه پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته در سال ۱۹۵۸ (میلادی) پیشروی در زمینه فناوری را بازیابد. آرپا اداره فناوری پردازش اطلاعات (IPTO) را تاسیس نمود تا پروژه SAGE راکه برای اولین بار سامانه‌های رادار سراسر کشور را با هم شبکه کرده بود پیشتر برد. هدف IPTO دست یافتن به راههایی برای پاسخ به نگرانی ارتش امریکا در باره قابلیت مقاومت شیکه‌های ارتباطیشان را پاسخ دهد، و به عنوان اولین اقدام رایانه هایشان را در پنتاگون، کوه چاین و دفتر مرکزی فرماندهی راهبردی هوایی (SAC) را به یکدیگر متصل سازد. جی.سی.آر لیکلایدر که از ترویج کنندگان شبکه جهانی بود به مدیریت IPTO رسید. لیکلایدر در سال ۱۹۵۰ (میلادی) پس از علاقه‌مند شدن به فناوری اطلاعات از آزمایشگاه روانشناسی صدا در دانشگاه هاروارد به ام آی تی رفت. در ام آی تی او در کمیته‌ای مشغول به خدمت شد که آزمایشگاه لینکلن را تاسیس کرد و بر روی پروژه SAGE کار می‌کرد. در سال ۱۹۵۷ (میلادی) او نایب رئیس شرکت بی بی ان (BBN) شد. در آنجا بود که اولین محصول PDP-۱ را خرید و نخستین نمایش عمومی اشتراک زمانی را هدایت نمود.
در IPTO جانشین لیکلایدر ایوان ساترلند، در سال ۱۹۶۵ (میلادی)، لارنس رابرتس را بر آن گماشت که پروژه‌ای را برای ایجاد یک شبکه آغاز نماید و رابرتس پایه این فناوری را کار پل باران نهاد. پل باران مطالعه جامعی را برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا منتشر کرده بود که در آن پیشنهاد داده بود که برای دستیابی به استحکام و مقاومت در برابر حوادث از راهگزینی بسته کوچک استفاده شود. رابرتس در آزمایشگاه لینکلن ام آی تی کار کرده بود که هدف اولیه از تاسیس آن، پروژه SAGE بود. لئونارد کلینراک استاد دانشگاه کالیفرنیا تئوریهای زیربنایی شبکه‌های بسته را در سال ۱۹۶۲ (میلادی) و مسیریابی سلسله مراتبی را در سال ۱۹۶۷ (میلادی) ارائه کرده بود، مفاهیمی که زمینه ساز گسترش اینترنت به شکل امروزی آن شدند.
جانشین ساترلند، رابرت تیلور، رابرتس را قانع نمود که موفقیت‌های اولیه‌اش در زمینه راهگزینی بسته کوچک را گسترش دهد و بیاید و دانشمند ارشد IPTO شود. در آنجا رابرتس گزارشی با نام "شبکه‌های رایانه‌ای منابع مشترک" به تیلور داد، که در ژوئیه ۱۹۶۸ (میلادی) مورد تایید او قرار گرفت و زمینه ساز آغاز کار آرپانت در سال بعد شد. پس از کار فراوان، سرانجام در ۲۹ اکتبر ۱۹۶۹ دو گره اول آنچه که بعدها آرپانت شد به هم متصل شدند. این اتصال بین مرکز سنجش شبکه کلینراک در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی UCLA و سامانه NLS داگلاس انگلبرت در موسسه تحقیقاتی SRI International در پارک منلو در کالیفرنیا برقرار شد. سومین مکان در آرپانت مرکز ریاضیات تعاملی Culler-Fried در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا بود و چهارمی دپارتمان گرافیک دانشگاه یوتا بود. تا پایان سال ۱۹۷۹ (میلادی) پانزده مکان مختلف به آرپانت جوان پیوسته بودند که پیام آور رشدی سریع بود. آرپانت تنها یکی از اجداد اینترنت امروزی بود. در تلاشی جداگانه، دونالد دیویز نیز، در آزمایشگاه ملی فیزیک انگلیس مفهوم راهگزینی بسته کوچک را کشف کرده بود. اونخستین بار آن را در ۱۹۶۵ (میلادی) مطرح نمود. کلمات بسته و راهگزینی بسته در واقع توسط او ابداع شدند و بعدها توسط استانداردها پذیرفته و به کار گرفته شدند. دیویز همچنین یک شبکه راهگزینی بسته به نام Mark I در سال ۱۹۷۰ (میلادی) درانگلستان ساخته بود. به دنبال نمایش موفق راهگزینی بسته در آرپانت(ARPANET)؛ در سال ۱۹۷۸، اداره پست بریتانیا، Telenet، DATAPACوTRANSPAC با یکدیگر همکاری را برای بوجود آوردن نخستین سرویس شبکه راهگزینی بسته خود آغاز نمودند. در بریتانیا این شبکه به نام سرویس بین‌المللی راهگزینی بسته (به انگلیسی: International Packet Switched Service) خوانده می‌شد. مجموعه شبکه‌های X.۲۵ از اروپا و آمریکا گسترش یافت و تا سال ۱۹۸۱ کانادا، هنگ کنگ و استرالیا ر در بر گرفته بود. استانداردهای راهگزینی بسته X.۲۵ را "کمیته مشاوره بین‌المللی تلگراف و تلفن(CCITT)" - که امروزه به نام ITU-T خوانده می‌شود- حول و حوش سال ۱۹۷۶ تدوین نمود. X.۲۵ از پروتکلهای TCP/IP مستقل بود. این پروتکلها حاصل کار تجربی DARPA در آرپانت، شبکه رادیویی بسته و شبکه ماهواره‌ای بسته بودند.
آرپانت اولیه بر روی برنامه کنترل شبکه(NCP) (به انگلیسی: Network Control Program) کارمی کرد، استانداردی که در دسامبر ۱۹۷۰ توسط تیمی به نام "گروه کاری شبکه(NWG)" به مدیریت استیو کراکر (به انگلیسی: Steve Crocker) طراحی و پیاده‌سازی شد. برای پاسخگویی به رشد سریع شبکه که مرتباً مکانهای بیشتری بدان متصل می‌شد، وینتون سرف (به انگلیسی: Vinton Cerf) و باب کان (به انگلیسی: Bob Kahn) اولین توصیف پروتکلهای TCP را که امروزه به گستردگی استفاده می‌شوند در خلال سال ۱۹۷۳ ارائه دادند و در مه ۱۹۷۴ مقاله‌ای در این باب منتشر نمودند. به کاربردن واژه اینترنت برای توصیف یک شبکه TCP/IP یکتای جهانی از دسامبر ۱۹۷۴ با انتشار RFC ۶۷۵ آغاز شد. این RFC اولین توصیف کامل مشخصات TCP بود که توسط وینتون سرف، یوگن دالال و کارل سانشاین در آن زمان در دانشکاه استانفورد نوشته شد. در خلال نه سال یعدی کار تا آنجا پیش رفت که پروتکلها تصحیح شدندو بر روی بسیاری از سیستم‌های عامل پیاده‌سازی شدند. اولین شبکه برپایه بسته پروتکل اینترنت(TCP/IP) از اول ژانویه ۱۹۸۳ وقتی که همه ایستگاههای متصل به آرپا پروتکلهای قدیمی NCP را با TCP/IP جایگزین کردند، شروع به کار نمود. در سال ۱۹۸۵ بنیاد ملی علوم آمریکا(NFS) ماموریت ساخت NFSNET- یک ستون فقرات (Network Backbone) دانشگاهی با سرعت ۵۶ کیلوبیت بر ثانیه(Kbps) - با استفاده از رایانه‌های "مسیریاب فازبال" (به انگلیسی: Fuzzball router) را به مخترع این رایانه‌ها، دیوید ال. میلز (به انگلیسی: David L. Mills) سپرد. یک سال بعد NFS تبدیل به شبکه پرسرعت تر ۱٫۵ مگابیت بر ثانیه (Mbps) را نیز پشتیبانی می‌کرد. دنیس جنینگ، مسئول برنامه ابرکامپیدتردرNFS تصمیمی کلیدی در مورد استفاده از پروتکلهای TCP/IP ارائه شده توسط DARPA گرفت. گشایش شبکه به دنیای تجاری در سال ۱۹۸۸ آغاز شد. شورای شبکه بندی فدرال ایالات متحده در آن سال با اتصال NFSNET به سامانه تجاری پست MCI موافقت نمودو این اتصال در تابستان ۱۹۸۹ برقرارشد. سایر خدمات پست الکترونیکی تجاری (مانند OnTyme,Compuserve,Telemail) نیز به زودی متصل شدند. در آن سال سه ارائه دهنده سرویس اینترنت(ISP) بوجود آمدند: UUNET, PSINet, CERFNET. شبکه‌های جدای مهمی که دروازه‌هایی به سوی اینترنت (که خود بعداً جزئی از آن شدند) می‌گشودند عبارت بودند از: یوزنت, بیت‌نت بسیاری از شبکه‌های متنوع تجاری و آموزشی دیگر همچون Telenet, Tymnet, Compuserve و JANET نیز به اینترنت در حال رشد پیوستند. Telenet - که بعدها Sprintnet نامیده شد - یک شبکه رایانه‌ای ملی خصوصی بود که از ۱۹۷۰ کار خود را آغاز کرده بود و امکان دسترسی با شماره‌گیری (به انگلیسی: Dial-up Access) را به صورت رایگان در شهرهایی در سراسر امریکا فراهم ساخته بود. این شبکه سرانجام در دهه ۱۹۸۰، با محبوبیت روزافزون TCP/IP به سایرین متصل شد. فابلیت TCP/IP برای کار با هر نوع شبکه ارتباطی از پیش موجود، سبب رشد آسانتر آن می‌گشت؛ اگر چه که رشد سریع اینترنت در وهله اول ناشی از در دسترس بودن مسبریابهای استاندارد تجاری از طرف بسیاری از شرکتها، در دسترس بودن تجهیزات تجاری اترنت(به انگلیسی: Ethernet) برای ساخت شبکه‌های محلی و پیاده‌سازیهای گسترده و استانداردسازی TCP/IP در یونیکس(به انگلیسی: Unix) و بسیاری سیستم عاملهای دیگر بود.
اگرچه بسیاری از کاربردها و رهنمودهایی که اینترنت را ممکن ساخت به مدت تقریباً دو دهه وجو داشتند، امااین شبکه تا دهه ۱۹۹۰ هنوز چهره‌ای همگانی نداشت. در ششم آگوست ۱۹۹۱، سرن - سازمان اروپایی پژوهش در باره ذرات - پروژه وب جهان گستر(World Wide Web) را به اطلاع عموم رساند. وب توسط دانشمندی انگلیسی به نام تیم برنرز لی(به انگلیسی: Sir Tim Berners-Lee) در سال ۱۹۸۹ اختراع شد. یکی از مرورگرهای وب محبوب اولیه ViolaWWW بود که از روی هایپرکارت الگوبرداری شده بود و از سامانه پنجره ایکس(به انگلیسی: X Window System) استفاده می‌کرد. سرانجام این مرورگر جای خود را در محبوبیت به مرورگرموزاییک (به انگلیسی: Mosaic) داد. در سال ۱۹۹۳ مرکزملی کاربردهای ابررایانش امریکا (به انگلیسی: National Center for Supercomputing Applications) دردانشگاه ایلینوی اولین نسخه از موزاییک را منتشر کرد و تا اواخر سال ۱۹۹۴ علاقه عمومی به اینترنتی که پیش از این آموزشی و تخصصی بود، گسترش فراوانی یافته بود. در سال ۱۹۹۶ استفاده از واژه اینترنت معمول شد و مجازا برای اشاره به وب هم استفاده شد. در همین هنگام، در گذر این دهه، اینترنت بسیاری از شبکه‌های رایانه‌ای عمومی از پیش موجود را در خود جا داد (اگر چه برخی مثل FidoNet همپنان جداماندند). آنچنانکه تخمین زده شده‌است، در دهه ۹۰ در هرسال اینترنت رشدی صددرصدی نسبت به سال قبل خود داشته‌است و در سالهای ۱۹۹۶و۱۹۹۷ نیز دوره‌های کوتاهی از رشد انفجاری داشته‌است. این میزان رشد به خصوصیت عدم کنترل مرکزی اینترنت که امکان رشد اندامی شبکه را فراهم می‌سازد نسبت داده‌اند و همچنین به ماهیت بازوغیراختصاصی پروتکلهای اینترنت که امکان برقراری سازگاری و همکاری میان فروشندگان مختلف و عدم توانایی یک شرکت برای اعمال کنترل بیش از حد بر روی شبکه را سبب می‌شود.. جمعیت تخمینی کاربران اینترنت مطابق آمار سی ام ژوئیه ۲۰۰۹، ۱٫۶۷ میلیارد نفراست.
اگر در الگوریتم پیمایش عمقی به جای پشته یک صف در نظر بگیریم به الگوریتم جدیدی خواهیم رسیدکه BFS نام دارد.برای پیمایش کلیه گره ها گره آغاز را انتخاب می کنیم.در این روش بعد از دیدن هر گره کلیه فرزندان همان گره ملاقات شده و سپس فرزندان اولین فرزند گره اصلی و بعد فرزندان دومین فرزند گره اصلی و تا انتها پیش می رود. بنابراین روش کار این است که نخست دومین گره را ملاقات می کنیم و سپس کلیه فرزندان آن را ملاقات کرده و در انتهای صف قرار می دهیم و سپس از داخل صف اولین گره را برداشته و فرزندان آن را ملاقات کرده و به انتهای صف می افزاییم.
مرورگر وب
مرورگر وب یا مرورگر اینترنت به نرم‌افزارهای کاربردی گفته می‌شود که برای دریافت، نمایش و مرور اطلاعات از وب جهان‌گستر مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک منبع اطلاعات با یک شناساگر یکنواخت منبع شناخته می‌شود، این منبع می‌تواند یک صفحه وب، تصویر، ویدئو و یا هر قطعه اطلاعاتی دیگری باشد.
هر چند مرورگرها برای دسترسی به وب جهان‌گستر طراحی شده‌اند، اما از آنها می‌توان برای دسترسی به اطلاعات سرورهای وب در شبکه‌های خصوصی و یا پرونده‌ها در سیستم‌های پرونده استفاده کرد.مرورگر های میتوانند شما را به فضای مجازی متصل کنند.اگر بخواهید از هر گوشه گیتی به فضای اینترنتی دست یابید، نیاز به یک مرورگر وب خوب و کاربردی دارید.
در نوامبر ۲۰۱۰ اینترنت اکسپلورر، موزیلا فایرفاکس و گوگل کروم به ترتیب بیشترین سهم را در بازار مرورگرهای اینترنت داشته‌اند.
تاریخچه
اولین مرورگر وب در سال 1990 و توسط Tim Berners-Lee اختراع شد به نام مرورگر WorldWideWeb که نام آن بعدها به Nexus تغییر کرد. در سال 1993Mark Andreessen مخترع Netscape دست به نو آوری و ایجاد تغییراتی در مرورگرها زد، او با انتشار Mosaic (بعدها Netscape) اولین مرورگر محبوب در سراسر جهان که استفاده از تار جهان گستر را آسان تر و دسترسی مردم معمولی را با آن نیز ممکن ساخت و همچنین اولین مرورگر گرافیکی جهان بود انقلابی در روش استفاده از وب را به وجود آورد. او بعدها شرکت خود را به نام Netscape افتتاح کرد و در سال 1994 مرورگر Netscape Navigator را عرضه کرد که سریعا به محبوب ترین مرورگر جهان تبدیل شد. در سال 1995 مایکروسافت با عرضه Internet Explorer نخستین قدم را در رقابت مرورگرها برداشت و در سال 2002 با 95% تعداد کاربر تبدیل به محبوب ترین مرورگر جهان شد.
مرورگرهای اینترنت
اینترنت اکسپلورر
فایرفاکس
گوگل کروم
سافاری
اپرا
سی‌مانکی
لینکس (lynx)
آوانت
مکستون
اینترنت اکسپلورر
ویندوز اینترنت اکسپلورر (به انگلیسی: Windows Internet Explorer) مرورگر وب مایکروسافت و پراستفاده‌ترین مرورگر در میان کاربران است. این مرورگر به طور پیش فرض همراه با سیستم‌عامل ویندوز نصب می‌شود (ویندوز ۹۸ و نسخه‌های جدید تر ویندوز).
گذشته
پروژه اینترنت اکسپلورر تابستان ۱۹۹۴ بوسیله Thomas Reardon آغاز شد.
فایرفاکس
موزیلا فایرفاکس (به انگلیسی: Mozilla Firefox) (به فارسی: روباه آتشین موزیلا) (مخفف شده آن به صورت رسمی Fx، اما به‌صورت غیررسمی FF) مرورگر وب آزاد و متن‌باز برگرفته از موزیلا اپلیکیشن سویت است که توسط بنیاد موزیلا اداره می‌شود. بر اساس آمار در ماه می ۲۰۱۴، این مرورگر ۲۴٫۹٪ از کاربران اینترنت را به خود اختصاص داده است.
این مرورگر در ابتدا بیشتر بین کاربران توزیع‌های لینوکس محبوبیت داشت، ولی رفته‌رفته با پدیدار شدن مشکلات امنیتی در پراستفاده‌ترین مرورگرهای وب مانند اینترنت اکسپلورر، کاربران دیگر سیستم‌عامل‌های رایانه از قبیل ویندوز و مکینتاش نیز استفاده از این مرورگر را آغاز کرده‌اند تا جایی که مستقل از یک سیستم‌عامل مشخص، بیش استفاده‌شده‌ترین مرورگر جهان است.
موزیلا فایرفاکس مرورگر وبی است برای مرور و جستجو در بین صفحات اینترنتی با سرعت و امنیت بسیار بالا که محصول کمپانی قدیمی Netscape است که در زمینه ارائه ابزارهای اینترنتی بسیار محبوب و معروف است. مرورگر فایرفاکس محبوبیت خود را مدیون کیفیت و کارایی بالایش، فراتر از سایر مرورگرهای مطرح دنیا مانند اینترنت اکسپلورر و اوپرا است زیرا امکانات این مرورگر از قبیل امنیت، سرعت، کیفیت و قابلیت سفارشی‌سازی بسیار بالا نظر هر کاربری را نیز به خودش جلب می‌کند.
در طی مدت‌های گذشته برنامه موزیلا در مدت‌های طولانی نسخه فینال را توزیع می‌کرد اما امروزه با تاخیر سیاست‌های بنیانگذار آن یعنی موزیلا، نسخه‌های فینال به‌زودی عرضه می‌شوند و مشکلات سریع‌تر برطرف می‌شوند.
ویژگی‌ها
این برنامه ویژگی‌های بسیاری دارد. با گسترش وب و اهمیت بحث تبلیغات طراحان به فکر ایجاد صفحاتی افتادند که بدون خواست کاربر گشوده شوند. با استفاده از امکان pop-up blocker موزیلا، این صفحات امکان ایجاد مزاحمت را ندارند. این گزینه برای مرورگر قابل تنظیم است.
یکی از ویژگی‌های موزیلا فایرفاکس امکان گشودن چند صفحه در یک پنجره (tabbed browsing) و کشیدن و رها کردن (drag-and-drop) مکان تب‌ها است.
قابلیت RSS قوی این مرورگر، امکان پاک کردن آسان اطلاعات شخصی، امکان کشیدن و رها کردن متن به باکس جستجو، حمایت از SVG و CSS2 و CSS3 و JavaScript، حمایت از صفحات طراحی‌شده با فناوری نوین ای‌جکس (AJAX)، حمایت از قابلیت‌های ویژهٔ CMSهای رایج، همکاری گسترده با شرکت‌های بزرگ مانند eBay و موتورهای جستجوی یاهو و گوگل و ده‌ها قابلیت سازگارانهٔ دیگر، موزیلا را از جمع مرورگرهای غیرحرفه‌ای جدا کرده و باوجود سادگی و محیط دوست‌داشتنی، آن را به یکی از Browserهای پیشرفته بدل می‌کند. افزونه‌های مورد نیاز نصب شده و در حالت عادی غیرفعال است
اضافه شدن افزونه one-time
اضافه شدن نوار جستجوی توییتر Twitter
اولویت‌بندی جدید برای تقاضا در بازشدن زبانه‌های جدید
بهبود در اجرای مرورگر با سرعت فوق‌العاده
بهبود در عملکرد و در هنگام استفاده از عناصر آهنگ‌ها ویدیوها
پشتیبانی CORS در دامنه‌های WebGL
پشتیبانی از منوهای HTML5
پشتیبانی برای insertAdjacentHTML
بهبود و پشتیبانی برای نوشتن در زبان CSS و بسیاری زبانهای دیگر
پشتیبانی پیشرفته WebSocket
افزایش امنیت
افزایش سرعت بارگذاری Java
افزوده شدن صفحه New Tabs
توانایی سفارشی‌سازی
یکی از قابلیت‌های فایرفاکس امکان تغییر آن به مرورگری برای سلیقه هر فرد است. برای این کار فایرفاکس دو مورد را در نظر گرفته است. اول توانایی‌های مرورگر، دوم ظاهر آن.
سفارشی‌سازی توانایی‌های فایرفاکس با کمک فایل‌هایی با حجم کم به نام افزونه (Extension) ممکن می‌شود. این افزونه‌ها در واقع تکه‌های کوچک برنامه‌اند که قابلیت‌های مختلفی را به این مرورگر می‌افزایند. تم‌های مختلف این مرورگر هم شخصی‌سازی ظاهر آن را راحت می‌کند.
مشکلات فایرفاکس
خیلی از کاربران خواستار اضافه شدن افزونه‌های پرتقاضا به فایرفاکس هستند. (نویسندگان فایرفاکس مدعی‌اند این کار مغایر با هدف آنها یعنی یک مرورگر سبک است.) البته بیشتر این افزونه‌ها و قابلیت‌های بسیار دیگر مستقیماً قابل بارگیری و نصب روی فایرفاکس‌اند ولی تمام کاربران خواهان این روش نصب نیستند و ترجیح می‌دهند تمام این قابلیت‌ها را در کنار نرم‌افزار اصلی داشته باشند.
یکی از مشکلات دیگری هم که به فایرفاکس نسبت داده می‌شود مشکلاتی است که توسط پلاگین فلش (Macromedia Flash) ایجاد می‌شود که برای لینوکس نوشته‌شده که این مشکل ارتباطی به خود فایرفاکس ندارد.
پیکربندی
برای سفارشی کردن فایرفاکس و تغییر تنظیمات داخلی مانند مکان پوشه بارگیری‌ها، صفحه آغازین، مدیریت رمزهای عبور و غیره، از منوی ابزار/ گزینه‌ها استفاده فرمایید. بخش گزینه‌ها، تنظیمات اصلی برای استفاده کاربران را در بر دارد.
پیکربندی فایرفاکس، شامل تمام تنظیمات داخلی فایرفاکس است و برای کاربران پیشرفته در نظر گرفته شده است.
برای دسترسی به پیکربندی فایرفاکس در نوار نشانی این عبارت را وارد کنید: about:config
خواهشمند است پیش از انجام تغییرات در این بخش، از پروفایل خود پشتیبان‌گیری کنید.
شرح کامل عبارت‌های پیکربندی فایرفاکس
فایرفاکس قابل حمل
میزان استفاده از مرورگرهای اینترنت میان کاربران (به جز اینترنت اکسپلورر)
فایرفاکس سافاری اپرا نت اسکیپ
گوگل کروم بقیه
وب‌سایت PortableApps.com، فایرفاکس قابل حمل را عرضه می‌کند. این نسخه قابلیت اجراشدن روی درایوهای USB Flash و CD-ROM و همچنین درایوهای سخت خارجی و بعضی از پخش‌کننده‌های دیجیتالی موسیقی را دارد.
گوگل کروم
گوگل کروم (به انگلیسی: Google Chrome) یک مرورگر وب رایگان است که در ۲ سپتامبر ۲۰۰۸ (۱۲ شهریور ۱۳۸۷) توسط شرکت گوگل بر پایهٔ پروژهٔ کرومیوم عرضه شد. در ابتدا نسخهٔ آزمایشی آن برای کاربران نرم‌افزار سیستم‌عامل ویندوز در یک‌صد کشور جهان عرضه شد ولی گوگل اعلام کرد که نسخه‌های منطبق با سیستم‌عامل گنو/لینوکس و رایانهٔ اپل مکینتاش آن هم در آینده توزیع خواهد شد. موتور این مرورگر نرم‌افزار آزاد وب‌کیت (به انگلیسی: WebKit) است. از امکانات و قابلیت‌های آن می‌توان به Tabbed browsing، و امکاناتی مشابه Privacy در سافاری و Speed Dial در مرورگر اپرا اشاره نمود.
در سپتامبر ۲۰۰۸ گوگل بخش زیادی از کد منبع کروم شامل، موتور جاوااسکریپت وی۸ را با نام کرومیم در اختیار عموم قرار داد. این کار باعث شد که دیگران بتوانند کد را مطالعه کنند و کمک کنند تا این مرورگر برای سیستم عامل لینوکس و مک نیز قابل استفاده شود.
امکانات
گوگل کروم مرورگری امن، سریع و بسیار با ثبات است. گوگل کروم تفاوت بسیاری با دیگر رقیبانش ندارد. قدرت کروم به عملکرد برنامه و سرعت پردازش آن به جاوا اسکریپت آن بستگی دارد. گوگل کروم از زبان های بسیاری مانند فارسی پشتیبانی می کند .
یاندکس
یاندکس (به روسی: Яндекс) یک شرکت فناوری اطلاعات روسی است که بزرگترین موتور جستجوی روسیه و هشتمین موتور جستجوی جهان را اداره می کند. همچنین این شرکت توسعه دهنده سرویس‌ها و محصولات اینترنتی بسیاری هم بوده است. صفحه خانگی Yandex.ru محبوب‌ترین وب سایت در روسیه است.
سیتی‌سیر
سیتی‌سیر (به انگلیسی: CiteSeer) نام یک موتور جستجوی عمومی و کتابخانه دیجیتال است که بیشتر محتوای آن مقالات دانشگاهی مربوط به دانش اطلاعات و کامپیوتر است و اکنون نام آن به سیتی‌سیر ایکس (به انگلیسی: CiteSeerX) تغییر کرده است و بسیاری آن را به عنوان اولین موتور جستجوی آکادمیک و دانشگاهی می‌شناسند.
داک‌داک‌گو
داک‌داک‌گو (به انگلیسی: DuckDuckGo) یک موتور جستجوی وب است که در عملکرد خود تا حد زیادی بر داده‌های جمع‌سپاری‌شده همچون ویکی‌پدیا تکیه دارد. یکی از نکات مهم این وبگاه این است که به (ادعای خودش) کاربرنش را ردگیری نمی‌کند. این موتور جستجوی وب را می‌توان حاصل نگرانی‌ها پیرامون حریم خصوصی افراد دانست. در صفحهٔ سیاست حریم این وبگاه آمده است که هیچگونه اطلاعات شخصی‌ای را جمع‌آوری نمی‌کند و به اشتراک نمی‌گذارد. بر خلاف دیگر جویشگرها در سیاست داک‌داک‌گو آمده است که تاریخچهٔ جستجوهای کاربران را ذخیره نمی‌کند.
از ویژگی‌های جستجو در این وبگاه می‌توان به شیوهٔ جستجوی واژه‌های دارای ابهام در آن اشاره کرد. بر خلاف برخی از شیوه‌های دیگر جستجو که بر پایهٔ بهترین نتایج در صفحهٔ اول کار می‌کنند، داک‌داک‌گو تلاش می‌کند همهٔ معانی مختلف یک واژهٔ تفسیرپذیر را در صفحهٔ اولش بگنجاند تا نتایج صفحهٔ اول به یک معنی خاص سوگیری نداشته باشد. افزون بر این کاربر را راهنمایی می‌کند تا مقصود خود را بهتر بیان کند.
منابع استفاده‌شده برای تهیه نتایج جستجو در داک‌داک‌گو گسترده‌اند و از بینگ تا دانشنامهٔ پوکمون را شامل می‌شوند.
کویکی (دانشنامه سخنگو)
ماشین جستجوگر کویکی (به انگلیسی: Qwiki) مرزهای فناوری اطلاعات را شکسته و با برنامهٔ نرم‌افزاری تازه‌ای به رقابت با گوگل و ویکی‌پدیا برخاسته است.
کویکی همانند ویکی‌پدیا کاربرمحور است و از اواخر ژانویه ۲۰۱۱ به طور فعال خدمات خود را عرضه خواهد کرد.
کویکی حرف می‌زند
در فیلم‌ها و داستان‌های علمی تخیلی دیده‌ایم کسی از چیزی حرف می‌زند و بعد در مقابلش تصاویر آن را می‌بیند و صدای راوی را هم می‌شنود که آن تصاویر را شرح می‌دهد. با کویکی به این رؤیا نزدیک شده‌ایم.
یکی از آرزوهای دیرینهٔ بشر رایانه‌ای بود که هر آن چه از آن می‌پرسد برایش پاسخ گفته و با او صحبت کند. اکنون این رؤیا محقق شده و کویکی به صحنه آمده است.
کویکی می‌تواند از نتایج جستجو حرف بزند و آنها را به صورت عکس، ویدئو، متن‌های کوتاه و حتی نمودار نشان دهد. البته قابلیت‌های دیگری نیز برای آن پیش‌بینی شده است.
طرز کار کویکی
کویکی به جای پیدا کردن لینک‌ها به منابعی که برچسب مورد نظر را در خود دارند، خیلی سریع پاساژهای مشخصی از متن را از ویکی‌پدیا، ویکی انبار و مجموعه‌ای از پرونده‌های آوایی، تصویری و دیگر فایل‌های چند رسانه‌ای، و عکس و ویدیو را از یوتیوب و جاهای دیگر بیرون می‌کشد و با آنها یک اسلایدشو ساخته و به نمایش می‌گذارد.
همه این‌ها در یک چشم به هم زدن صورت می‌گیرد.
کافی است مورد جستجو را در صفحهٔ کویکی وارد کنیم. نتیجهٔ جستجو را به شکل توضیح شفاهی با صدا و همراه با عکس و سکانس‌های کوتاه ویدیویی در اختیار خواهیم داشت و متن انگلیسی این توضیح را هم می‌توان هم‌زمان بر روی صفحه تماشا کرد.
کویکی ابتدا چکیده داده‌ها را از سایتهای مختلف مانند ویکی‌پدیا، فتوپدیا، گوگل، لینکدلن (سایتی تخصصی و انحصاراً مخصوص ارتباطات اجتماعی ـ شبکه‌ای)، تک كرانش و برخی پایگاه‌های دیگر، جمع‌آوری می‌کند و روی هم می‌چیند.
در ادامه متن‌های جمع‌آوری شده را در یک لحظه توسط ماشین به گفتار تبدیل نموده و پس از آن در یک فیلم Flash گفتار و عکس‌ها را در کنار هم می‌گذارد و همراه آنها متنی را که گوینده می‌گوید به‌صورت زیرنویس قرار می‌دهد.
متن بسیاری از جستجوها توسط این برنامه، قابلیت جمع‌آوری نمودارها و ترکیب آنها با یکدیگر را نیز دارد.
بیشتر داده‌ها با سکانس‌های کوتاه فیلم یا اسلایدشو همراه هستند و واژهٔ مورد نظر را می‌توان به زبانهای گوناگون (حتی فارسی) وارد کرد، اما نتیجهٔ نمایش داده شده در این وبگاه (فعلاً) تنها به زبان انگلیسی خواهد بود.
سایت کویکی که در حقیقت ترکیبی از گوگل و ویکی‌پدیا است، فراتر از یک موتور جستجو عمل می‌کند.
کویکی، جهان را تغییر خواهد داد
جوانی به نام «داگ ایمبروس» با «لوئیس مونیر» بنیانگذار آلتاویستا کویکی را پایه‌ریزی کرده و با ابزاری فراتر از یک موتور جستجو، طرحی نو درانداخته است. کویکی منحصر به رایانه نیست و کاربر می‌تواند با تلفن همراه هم به آن دسترسی داشته باشد. ایدهٔ «کویکی» در شمار ایده‌های برتری است که مرزهای امروز فناوری را در می‌نوردند. کویکی مرزهای امروز آموزش را پشت سر نهاده و جهان را تغییر خواهد داد.
های‌بیم ریسرچ
های‌بیم ریسرچ یک جویشگر تجاری و برخط برای روزنامه‌ها، مجله‌ها، نشریه‌های دانشگاهی، اخبار روز، مجلات تجاری و دانشنامه‌ها به زبان انگلیسی است. این وبگاه به بیش از ۸۰ میلیون مقاله از ۶٫۵۰۰ ناشر که بسیاری از آنها در اینترنت به صورت رایگان در دسترس نیست، دسترسی دارد.
مقر این جویشگر در شهر شیکاگو ایالت ایلینوی در ایالات متحده آمریکا قرار دارد.
روزانه هزاران مقالهٔ جدید بدان افزوده می‌شود، همچنین دسترسی به بایگانی بیش از ۲۵ سال از مجلات تجاری، مقالات روزنامه‌ها و مقالاتی که طیف گسترده‌ای از موضوعات و صنایع را پوشش می‌دهند و همچنین ابزارهایی برای یافتن، ذخیره، سازماندهی و اشتراک گذاری اطلاعات را به کاربران خود می‌دهد.
موتور جستجوی ناور
موتور جستجوی ناور (به کره‌ای: 네이버) (به انگلیسی: Naver) یک موتور جستجوی معروف در کره است که در حدود ۷۰ درصد بازار مشترک را در مقابل ۲ درصد گوگل داراست .Naver در سال ۱۹۹۹ توسط گروهی از مهندسان شرکت Sumsong ایجاد شد . و به عنوان اولین وب پورتال کره جنوبی شناخته می شود و یک پورتال بومی اختصاصی محسوب می گردد.
در سال ۲۰۰۰ این موتور جستجو سرویس جستجوی مفهومی را راه اندازی کرد که نتاج را به صورت دستبندی شده بر اساس نوع مثل blogs, websites, images, cafes در قالب یک صفحه نمایش می داد .در ژولای همان سال Naver با Hangame ادغام شد، Hangame اولین پورتال بازی بود و در سال ۲۰۰۱ به NHN تغییر نام داد، و به بالای لیست بازار شرکت های بزرگ در KASDAQ دست یافت. در روزهای ابتدایی ظهور Naver کمبود صفحات کره ای محسوس بود، برای پر کردن این نقصان ،Naver پیشگام تولید "محتوای تولید شده توسط کاربر"(User-Generated Content) از طریق ایجاد سرویس “جستجوی دانش”شد. کاربران سوالات خود را راجع به هر موضوعی مطرح می کردند و جواب خود را در میان جوابهای داده شده از طرف کاربران دیگر بدست می آوردند. امتیاز داده شده به کاربران بهترین جواب را مشخص می کرد. سرویس جستجوی دانش سه سال قبل از سرویس Yahoo! Answer آغاز به کار کرد و هم اکنون بانک اطلاعاتی آن بیش از ۸۰ میلیون جواب صفحه جواب را شامل می شود. در این سرویس از نحوه پخت ماکارانی تا نحوه عضویت در مجلات بین المللی از طریق اینترنت سوال می پرسند و کاربران دیگر به آن جواب می دهند.در ادامه سرویس های اینترنتی دیگر مثل ایمیل و جستجوی مقالات علمی و پورتال کودکان را به آن اضافه کردند. در سال ۲۰۰۵ سرویس Blog نیز به آن اضافه شد و جستجوی اطلاعات محلی و جستجوی کتاب و Desktop هم به آن اضافه شد. در سال ۲۰۰۵ Naver محصول HappyBean را عرضه کرد که اولین پورتال آنلاین اهداء بود. که به کاربران اجازه می داد تا اطلاعاتی بالغ بر ۰۰۰/۲۰ سازمان رفاهی و مدنی اجتماعی را پیدا کنند و به آنها کمک مالی اهداء کنند. در سال ۲۰۰۶ سرویس webtoon(webcomic) اضافه شد و در کل بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ جستجوی محتوای چند رسانه ای شامل آهنگ و ویدئو، سرویس تلفن اینترنتی و موبایل ایجاد شد.
براساس آمار منتشر شده از سایت comScore، موتور جستجوی Naver در سال ۲۰۰۷ به مرز ۲ میلیون Query رسید که بیش از ۷۰٪ پرس و جو در کره را شامل می شود و آن را به پنجمین موتور پرکاربرد جهان بعد از گوگل، یاهو!، بایدو و بینگ مبدل ساخت .
جونیور ناور
جونیور ناور (به انگلیسی: Junior Naver) این پورتال مخصوص کودکان است مثل Yahooligans و دارای سرویس های مخصوصی مثل بازی همانند مزرعه حیوانات Dongmul Nongjang , Pany Pang, Puppyred، ایمیل، اواتار، لینک های آموزشی، نمونه سوالات، داستان، جوک و حل تمرین( Homework Helper) و غیره است. این پورتال همچنین به متخصصان و آموزگاران اجازه می دهد که محتوای ناسالم را با هدف ارائه یک اینترنت امن به کودکان، تصحیح کنند.
اینترنت
اینترنت (به انگلیسی: Internet) (مخفف interconnected networks شبکه‌های به هم پیوسته) را باید بزرگترین سامانه‌ای دانست که تاکنون به دست انسان طرّاحی، مهندسی و اجرا گردیده‌است. ریشهٔ این شبکهٔ عظیم جهانی به دههٔ ۱۹۶۰باز می‌گردد که سازمان‌های نظامی ایالات متّحدهٔ آمریکا برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی برای ساخت شبکه‌ای مستحکم، توزیع شده و باتحمل خطا سرمایه‌گذاری نمودند. این پژوهش به همراه دوره‌ای از سرمایه‌گذاری شخصی بنیاد ملی علوم آمریکا برای ایجاد یک ستون فقرات جدید، سبب شد تا مشارکت‌های جهانی آغاز گردد و از اواسط دههٔ ۱۹۹۰، اینترنت به صورت یک شبکهٔ همگانی و جهان‌شمول در بیاید. وابسته شدن تمامی فعّالیت‌های بشر به اینترنت در مقیاسی بسیار عظیم و در زمانی چنین کوتاه، حکایت از آغاز یک دوران تاریخیِ نوین در عرصه‌های گوناگون علوم، فن‌ّآوری، و به خصوص در نحوه تفکّر انسان دارد. شواهد زیادی در دست است که از آنچه اینترنت برای بشر خواهد ساخت و خواهد کرد، تنها مقدار بسیار اندکی به واقعیت درآمده‌است.
اینترنت سامانه‌ای جهانی از شبکه‌های رایانه‌ای بهم پیوسته‌است که از پروتکلِ «مجموعه پروتکل اینترنت» برای ارتباط با یکدیگر استفاده می‌نمایند. به عبارت دیگر اینترنت، شبکهٔ شبکه هاست که از میلیون‌ها شبکه خصوصی، عمومی، دانشگاهی، تجاری و دولتی در اندازه‌های محلی و کوچک تا جهانی و بسیار بزرگ تشکیل شده‌است که با آرایه وسیعی از فناوریهای الکترونیکی و نوری به هم متصل گشته‌اند. اینترنت در برگیرنده منابع اطلاعاتی و خدمات گسترده ایست که برجسته‌ترین آنها وب جهان‌گستر و رایانامه می‌باشند. سازمان‌ها، مراکز علمی و تحقیقاتی و موسسات متعدد، نیازمند دستیابی به شبکه اینترنت برای ایجاد یک وبگاه، دستیابی از راه دور وی‌پی‌ان، انجام تحقیقات و یا استفاده از سیستم رایانامه، می‌باشند. بسیاری از رسانه‌های ارتباطی سنتی مانند تلفن و تلویزیون نیز با استفاده از اینترنت تغییر شکل داده‌اند ویا مجدداً تعریف شده‌اند و خدماتی جدید همچون صدا روی پروتکل اینترنت و تلویزیون پروتکل اینترنت ظهور کردند. انتشار روزنامه نیز به صورت وبگاه، خوراک وب و وب‌نوشت تغییر شکل داده‌است. اینترنت اشکال جدیدی از تعامل بین انسانها را از طریق پیام‌رسانی فوری، تالار گفتگو و شبکه‌های اجتماعی بوجود آورده‌است.
در اینترنت هیچ نظارت مرکزی چه بر امور فنّی و چه بر سیاست‌های دسترسی و استفاده وجود ندارد. هر شبکه تشکیل دهنده اینترنت، استانداردهای خود را تدوین می‌کند. تنها استثنا در این مورد دو فضای نام اصلی اینترنت، نشانی پروتکل اینترنت و سامانه نام دامنه است که توسط سازمانی به نام آیکان مدیریت می‌شوند. وظیفه پی بندی و استاندارد سازی پروتکلهای هسته‌ای اینترنت، IPv4 و IPv6 بر عهده گروه ویژه مهندسی اینترنت است که سازمانی بین‌المللی و غیرانتفاعی است و هر فردی می‌تواند در وظایفشان با آن مشارکت نماید.
واژه‌شناسی
در زبان انگلیسی واژهٔ Intrnet هنگامی که به شبکه جهانی مبتنی بر پروتکل IP اطلاق می‌گردد، با حرف بزرگ در اول کلمه، نوشته می‌شود.
در رسانه‌ها فرهنگ عامه، گاه با اینترنت به صورت یک مقوله عمومی و مرسوم برخورد کرده و آن را با حرف تعریف و به صورت حروف کوچک می‌نگارند(the internet)
در برخی منابع بزرگ نوشتن حرف اول را به دلیل اسم بودن آن جایز می‌دانند نه برای صفت بودن این واژه.
واژهٔ لاتین the Internet چنانچه به شبکهٔ جهانی اینترنت اشاره کند، اسم خاص است و حرف اوّلش با حروف بزرگ آغاز می‌شود(I). اگر حرف اوّل آن کوچک باشد می‌تواند به عنوان شکل کوچک شده کلمه Internetwork برداشت شود که به معنی میان شبکه است. واژه "ابر" نیز به صورت استعاری، به ویژه در ادبیات رایانش ابری و نرم‌افزار به عنوان سرویس، برای اشاره به اینترنت به کار می‌رود.
اینترنت در برابر وب
غالباً در گفتگوهای روزمره از دو واژهٔ "وب" و "اینترنت"، به اشتباه، بدون تمایز زیادی استفاده می‌شود، امااین دو واژه معانی متفاوتی دارند. اینترنت یک سامانه ارتباطی جهانی برای داده هاست، زیرساخت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری است که رایانه‌ها در سراسر جهان به یکدیگر متصل می‌سازد. در مقابل، وب یکی از خدماتی (سرویس) است که بر روی اینترنت ارائه می‌شود و برای ارتباط از شبکه اینترنت بهره می‌جوید. وب مجموعه‌ای از نوشته‌های به هم پیوسته(web page) است که به کمک ابرپیوندها و آدرس جهانی(URL) به یکدیگر پیوند خورده‌اند.
وب شامل سرویس‌های دیگر مانند رایانامه، انتقال فایل(پروتکل اف‌تی‌پی)، گروه خبری و بازی آنلاین است.
خدمات(سرویس)های یاد شده بر روی شبکه‌های مستقل و جدا از اینترنت نیز در دسترس هستند. وب به عنوان لایه‌ای در بالای اینترنت قرار گرفته و سطح بالاتری نسبت به آن قرار دارد.
تاریخچه
مبنای قابلیت‌های شبکه، وجود رایانه‌ها و استفاده از پردازشگرهای رمزگذار و رمزگشاست. وجود شبکه‌های مخابراتی که در ابتدا در قرن نوزدهم ایجاد شده بودند بنیانی مهم برای شکل‌گیری هر نوع شبکهٔ الکترونیکی محسوب می‌شدند و این پیشرفت‌ها با ایجاد نظریه اطلاعات در دهه 1940 تکمیل شدند و پیشرفت علم الکترونیک به کندی پیش می‌رفت. افتتاح پروژه اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی زنگ خطر را برای ایالات متحده به صدا درآورد تا با تأسیس آرپا یا موسسه پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته در سال ۱۹۵۸ (میلادی) پیشروی در زمینه فناوری را بازیابد. آرپا اداره فناوری پردازش اطلاعات (IPTO) را تاسیس نمود تا پروژه SAGE راکه برای اولین بار سامانه‌های رادار سراسر کشور را با هم شبکه کرده بود پیشتر برد. هدف IPTO دست یافتن به راههایی برای پاسخ به نگرانی ارتش امریکا در باره قابلیت مقاومت شیکه‌های ارتباطیشان را پاسخ دهد، و به عنوان اولین اقدام رایانه هایشان را در پنتاگون، کوه چاین و دفتر مرکزی فرماندهی راهبردی هوایی (SAC) را به یکدیگر متصل سازد. جی.سی.آر لیکلایدر که از ترویج کنندگان شبکه جهانی بود به مدیریت IPTO رسید. لیکلایدر در سال ۱۹۵۰ (میلادی) پس از علاقه‌مند شدن به فناوری اطلاعات از آزمایشگاه روانشناسی صدا در دانشگاه هاروارد به ام آی تی رفت. در ام آی تی او در کمیته‌ای مشغول به خدمت شد که آزمایشگاه لینکلن را تاسیس کرد و بر روی پروژه SAGE کار می‌کرد. در سال ۱۹۵۷ (میلادی) او نایب رئیس شرکت بی بی ان (BBN) شد. در آنجا بود که اولین محصول PDP-۱ را خرید و نخستین نمایش عمومی اشتراک زمانی را هدایت نمود.
در IPTO جانشین لیکلایدر ایوان ساترلند، در سال ۱۹۶۵ (میلادی)، لارنس رابرتس را بر آن گماشت که پروژه‌ای را برای ایجاد یک شبکه آغاز نماید و رابرتس پایه این فناوری را کار پل باران نهاد. پل باران مطالعه جامعی را برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا منتشر کرده بود که در آن پیشنهاد داده بود که برای دستیابی به استحکام و مقاومت در برابر حوادث از راهگزینی بسته کوچک استفاده شود. رابرتس در آزمایشگاه لینکلن ام آی تی کار کرده بود که هدف اولیه از تاسیس آن، پروژه SAGE بود. لئونارد کلینراک استاد دانشگاه کالیفرنیا تئوریهای زیربنایی شبکه‌های بسته را در سال ۱۹۶۲ (میلادی) و مسیریابی سلسله مراتبی را در سال ۱۹۶۷ (میلادی) ارائه کرده بود، مفاهیمی که زمینه ساز گسترش اینترنت به شکل امروزی آن شدند.
جانشین ساترلند، رابرت تیلور، رابرتس را قانع نمود که موفقیت‌های اولیه‌اش در زمینه راهگزینی بسته کوچک را گسترش دهد و بیاید و دانشمند ارشد IPTO شود. در آنجا رابرتس گزارشی با نام "شبکه‌های رایانه‌ای منابع مشترک" به تیلور داد، که در ژوئیه ۱۹۶۸ (میلادی) مورد تایید او قرار گرفت و زمینه ساز آغاز کار آرپانت در سال بعد شد. پس از کار فراوان، سرانجام در ۲۹ اکتبر ۱۹۶۹ دو گره اول آنچه که بعدها آرپانت شد به هم متصل شدند. این اتصال بین مرکز سنجش شبکه کلینراک در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی UCLA و سامانه NLS داگلاس انگلبرت در موسسه تحقیقاتی SRI International در پارک منلو در کالیفرنیا برقرار شد. سومین مکان در آرپانت مرکز ریاضیات تعاملی Culler-Fried در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا بود و چهارمی دپارتمان گرافیک دانشگاه یوتا بود. تا پایان سال ۱۹۷۹ (میلادی) پانزده مکان مختلف به آرپانت جوان پیوسته بودند که پیام آور رشدی سریع بود. آرپانت تنها یکی از اجداد اینترنت امروزی بود. در تلاشی جداگانه، دونالد دیویز نیز، در آزمایشگاه ملی فیزیک انگلیس مفهوم راهگزینی بسته کوچک را کشف کرده بود. اونخستین بار آن را در ۱۹۶۵ (میلادی) مطرح نمود. کلمات بسته و راهگزینی بسته در واقع توسط او ابداع شدند و بعدها توسط استانداردها پذیرفته و به کار گرفته شدند. دیویز همچنین یک شبکه راهگزینی بسته به نام Mark I در سال ۱۹۷۰ (میلادی) درانگلستان ساخته بود. به دنبال نمایش موفق راهگزینی بسته در آرپانت(ARPANET)؛ در سال ۱۹۷۸، اداره پست بریتانیا، Telenet، DATAPACوTRANSPAC با یکدیگر همکاری را برای بوجود آوردن نخستین سرویس شبکه راهگزینی بسته خود آغاز نمودند. در بریتانیا این شبکه به نام سرویس بین‌المللی راهگزینی بسته (به انگلیسی: International Packet Switched Service) خوانده می‌شد. مجموعه شبکه‌های X.۲۵ از اروپا و آمریکا گسترش یافت و تا سال ۱۹۸۱ کانادا، هنگ کنگ و استرالیا ر در بر گرفته بود. استانداردهای راهگزینی بسته X.۲۵ را "کمیته مشاوره بین‌المللی تلگراف و تلفن(CCITT)" - که امروزه به نام ITU-T خوانده می‌شود- حول و حوش سال ۱۹۷۶ تدوین نمود. X.۲۵ از پروتکلهای TCP/IP مستقل بود. این پروتکلها حاصل کار تجربی DARPA در آرپانت، شبکه رادیویی بسته و شبکه ماهواره‌ای بسته بودند.
آرپانت اولیه بر روی برنامه کنترل شبکه(NCP) (به انگلیسی: Network Control Program) کارمی کرد، استانداردی که در دسامبر ۱۹۷۰ توسط تیمی به نام "گروه کاری شبکه(NWG)" به مدیریت استیو کراکر (به انگلیسی: Steve Crocker) طراحی و پیاده‌سازی شد. برای پاسخگویی به رشد سریع شبکه که مرتباً مکانهای بیشتری بدان متصل می‌شد، وینتون سرف (به انگلیسی: Vinton Cerf) و باب کان (به انگلیسی: Bob Kahn) اولین توصیف پروتکلهای TCP را که امروزه به گستردگی استفاده می‌شوند در خلال سال ۱۹۷۳ ارائه دادند و در مه ۱۹۷۴ مقاله‌ای در این باب منتشر نمودند. به کاربردن واژه اینترنت برای توصیف یک شبکه TCP/IP یکتای جهانی از دسامبر ۱۹۷۴ با انتشار RFC ۶۷۵ آغاز شد. این RFC اولین توصیف کامل مشخصات TCP بود که توسط وینتون سرف، یوگن دالال و کارل سانشاین در آن زمان در دانشکاه استانفورد نوشته شد. در خلال نه سال یعدی کار تا آنجا پیش رفت که پروتکلها تصحیح شدندو بر روی بسیاری از سیستم‌های عامل پیاده‌سازی شدند. اولین شبکه برپایه بسته پروتکل اینترنت(TCP/IP) از اول ژانویه ۱۹۸۳ وقتی که همه ایستگاههای متصل به آرپا پروتکلهای قدیمی NCP را با TCP/IP جایگزین کردند، شروع به کار نمود. در سال ۱۹۸۵ بنیاد ملی علوم آمریکا(NFS) ماموریت ساخت NFSNET- یک ستون فقرات (Network Backbone) دانشگاهی با سرعت ۵۶ کیلوبیت بر ثانیه(Kbps) - با استفاده از رایانه‌های "مسیریاب فازبال" (به انگلیسی: Fuzzball router) را به مخترع این رایانه‌ها، دیوید ال. میلز (به انگلیسی: David L. Mills) سپرد. یک سال بعد NFS تبدیل به شبکه پرسرعت تر ۱٫۵ مگابیت بر ثانیه (Mbps) را نیز پشتیبانی می‌کرد. دنیس جنینگ، مسئول برنامه ابرکامپیدتردرNFS تصمیمی کلیدی در مورد استفاده از پروتکلهای TCP/IP ارائه شده توسط DARPA گرفت. گشایش شبکه به دنیای تجاری در سال ۱۹۸۸ آغاز شد. شورای شبکه بندی فدرال ایالات متحده در آن سال با اتصال NFSNET به سامانه تجاری پست MCI موافقت نمودو این اتصال در تابستان ۱۹۸۹ برقرارشد. سایر خدمات پست الکترونیکی تجاری (مانند OnTyme,Compuserve,Telemail) نیز به زودی متصل شدند. در آن سال سه ارائه دهنده سرویس اینترنت(ISP) بوجود آمدند: UUNET, PSINet, CERFNET. شبکه‌های جدای مهمی که دروازه‌هایی به سوی اینترنت (که خود بعداً جزئی از آن شدند) می‌گشودند عبارت بودند از: یوزنت, بیت‌نت بسیاری از شبکه‌های متنوع تجاری و آموزشی دیگر همچون Telenet, Tymnet, Compuserve و JANET نیز به اینترنت در حال رشد پیوستند. Telenet - که بعدها Sprintnet نامیده شد - یک شبکه رایانه‌ای ملی خصوصی بود که از ۱۹۷۰ کار خود را آغاز کرده بود و امکان دسترسی با شماره‌گیری (به انگلیسی: Dial-up Access) را به صورت رایگان در شهرهایی در سراسر امریکا فراهم ساخته بود. این شبکه سرانجام در دهه ۱۹۸۰، با محبوبیت روزافزون TCP/IP به سایرین متصل شد. فابلیت TCP/IP برای کار با هر نوع شبکه ارتباطی از پیش موجود، سبب رشد آسانتر آن می‌گشت؛ اگر چه که رشد سریع اینترنت در وهله اول ناشی از در دسترس بودن مسبریابهای استاندارد تجاری از طرف بسیاری از شرکتها، در دسترس بودن تجهیزات تجاری اترنت(به انگلیسی: Ethernet) برای ساخت شبکه‌های محلی و پیاده‌سازیهای گسترده و استانداردسازی TCP/IP در یونیکس(به انگلیسی: Unix) و بسیاری سیستم عاملهای دیگر بود.
اگرچه بسیاری از کاربردها و رهنمودهایی که اینترنت را ممکن ساخت به مدت تقریباً دو دهه وجو داشتند، امااین شبکه تا دهه ۱۹۹۰ هنوز چهره‌ای همگانی نداشت. در ششم آگوست ۱۹۹۱، سرن - سازمان اروپایی پژوهش در باره ذرات - پروژه وب جهان گستر(World Wide Web) را به اطلاع عموم رساند. وب توسط دانشمندی انگلیسی به نام تیم برنرز لی(به انگلیسی: Sir Tim Berners-Lee) در سال ۱۹۸۹ اختراع شد. یکی از مرورگرهای وب محبوب اولیه ViolaWWW بود که از روی هایپرکارت الگوبرداری شده بود و از سامانه پنجره ایکس(به انگلیسی: X Window System) استفاده می‌کرد. سرانجام این مرورگر جای خود را در محبوبیت به مرورگرموزاییک (به انگلیسی: Mosaic) داد. در سال ۱۹۹۳ مرکزملی کاربردهای ابررایانش امریکا (به انگلیسی: National Center for Supercomputing Applications) دردانشگاه ایلینوی اولین نسخه از موزاییک را منتشر کرد و تا اواخر سال ۱۹۹۴ علاقه عمومی به اینترنتی که پیش از این آموزشی و تخصصی بود، گسترش فراوانی یافته بود. در سال ۱۹۹۶ استفاده از واژه اینترنت معمول شد و مجازا برای اشاره به وب هم استفاده شد. در همین هنگام، در گذر این دهه، اینترنت بسیاری از شبکه‌های رایانه‌ای عمومی از پیش موجود را در خود جا داد (اگر چه برخی مثل FidoNet همپنان جداماندند). آنچنانکه تخمین زده شده‌است، در دهه ۹۰ در هرسال اینترنت رشدی صددرصدی نسبت به سال قبل خود داشته‌است و در سالهای ۱۹۹۶و۱۹۹۷ نیز دوره‌های کوتاهی از رشد انفجاری داشته‌است. این میزان رشد به خصوصیت عدم کنترل مرکزی اینترنت که امکان رشد اندامی شبکه را فراهم می‌سازد نسبت داده‌اند و همچنین به ماهیت بازوغیراختصاصی پروتکلهای اینترنت که امکان برقراری سازگاری و همکاری میان فروشندگان مختلف و عدم توانایی یک شرکت برای اعمال کنترل بیش از حد بر روی شبکه را سبب می‌شود.. جمعیت تخمینی کاربران اینترنت مطابق آمار سی ام ژوئیه ۲۰۰۹، ۱٫۶۷ میلیارد نفراست.
آسانسور
آسانسور یا بالابر (به فرانسوی: ascenseur)، اتاقک متحرکی است که به وسیلهٔ آن از طبقه‌ای به طبقات بالا روند و یا از طبقهٔ بالا به پایین فرود آیند. به عبارت دیگر آسانسور تجهیزات حمل و نقل عمودی است که حرکت مردم و یا کالا بین طبقات را تسهیل می‌بخشد. آسانسور معمولاً به کمک موتور الکتریکی باعث حرکت عمودی کابین می‌شود.
پیشینه
از بررسی معماری ساختمانها در گذشته می‌توان فهمید که در گذشته توان ساخت ساختمانهای بلند وچود داشته‌است ولی شاید دلیل اینکه چرا این کار چندان رواج نداشته، وجود پله‌های بسیار بوده‌باشد. این مشکل همچنان پابرجا بود تا اینکه یک مکانیک آمریکایی به نام الیشا اوتیس ایمنی را در بالابر با به کارگیری چرخی ضامن‌دار که در صورت پاره‌شدن طناب، اندکی پس از سقوط بالابر را متوقف می‌کرد، فراهم کرد. این اختراع که در سال ۱۸۵۴ در نمایشگاهی در نیویورک پرده‌برداری شد، مقدمه‌ای برای کاربرد گستردهٔ بالابر بود.ناصرالدین شاه در سفرنامه فرنگ خویش در تعریف و توصیف آسانسور می‌گوید: رفتیم به مریض‌خانه سنت توماس ... از مرتبه‌های زیر اسبابی دارند که ناخوش را روی تخت گذاشته از توی اطاق زیر می‌کشند به مرتبه بالا می‌برند. بسیار تماشا داشت که ناخوش حرکت نکند.
در حال حاضر یکی از مشکلات ساختمانهای بزرگ کافی نبودن فضای در نظر گرفته شده برای آسانسور است. این امر یعنی پیش‌بینی و منظور نمودن فضای کافی با محاسبه تعداد ظرفیت و سرعت مناسب آسانسورها باتوجه به ارتفاع و جمعیت ساکن و کاربری ساختمان باید در ابتدای کار یعنی در زمان طراحی ساختمانها مد نظر قرار گیرد؛ وگرنه پس از اجرای ساختمان معمولاً افزایش فضای چاه آسانسور بسیار مشکل و در اکثر موارد غیر ممکن است.
آسانسور وسیله‌ای است الکترومکانیکی، در ابتدای اختراع آسانسور به شکل امروزی، بیشتر قطعات و لوازم آسانسورها مکانیکی و الکتریکی بود ولی با پیشرفت علوم در حوزه الکترونیک و نیمه‌هادیها و همچنین ورود حوزه علوم هوش مصنوعی به صنعت این وسیله نیز تکامل یافت و به عنوان یک وسیله کاملاً کاربردی با حوزه سطح دسترسی کاملاً گسترده در بین جوامع شهری قرار گرفت. در طراحی آسانسور علومی همچون مکانیک، برق و الکترونیک، معماری و صنایع مورد استفاده‌است. به همین علت هیچگاه یک متخصص به تنهایی قادر نخواهد بود که یک آسانسور را به تنهایی و با تکیه بر یکی از شاخه‌های علوم طراحی نماید. تا قبل از دهه ۱۹۹۰، عمده اموزش‌ها در این صنعت بصورت اموزش‌های محدود و استاد و شاگردی و صرفاً در کارخانه‌های بزرگ آسانسورسازی معمول بود. به همین سبب آموزش در این صنعت محدود و پنهان بود. برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ میلادی اتحادیه آسانسور و پله برقی انگلستان (LEIA) با همکاری پروفسور یانوفسکی و پروفسور جینا بارنی اقدام به برگزاری دوره‌های آموزشی کوتاه مدت ماژولاری در انگلستان نمود که بیشتر مورد استفاده نصابان و متخصین این کشور بود. در ادامه این اتحادیه با همکاری دانشگاه نورث همپتون انگلستان دوره‌های دانشگاهی این رشته را در مقطع کاردانی و کارشناسی آغاز نمود. اولین دوره این مقاطع در سال ۱۹۹۸ در نورث همپتون انگلستان با هدایت جانات آدامز، برایان واتز، استفان کازمارسیزیک که از اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک و علوم کاربردی بودند آغاز شد. از سال ۲۰۰۰ به بعد مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی تحت عنوان elevator and escalator engineering آغاز گشت.
انواع آسانسور
تمامی آسانسورها در داشتن خصوصیاتی مانند داشتن کابین، حرکت عمودی و توقف در سطوح مختلف با هم مشابه اند. اما از لحاظ نحوه اعمال نیروی محرکه به کابین متفاوت هستند که معمولاً به سه دسته آسانسورهای کششی، هیدرولیک و وینچی تقسیم می شوند(البته نوع فوق پیشرفته دیگری که مغناطیسی می باشد وجود دارد).
آسانسورهای کششی
نیروی محرکه در این نوع آسانسورها از یک موتورالکتریکی که معمولاً در بالای چاه آسانسور و در محلی به نام موتورخانه نصب گردیده، تامین می شود. بر روی فلکه این موتور تعدادی کابل فولادی (اصطلاحاً سیم بکسل) وجود دارد که از یک سمت به کابین آسانسور و از سمت دیگر به وزنه‌های آسانسور که درون قابی فلزی به نام قاب وزنه قرار دارند، متصل است. جنس این وزنه ها معمولاً از چدن یا بتن است. وزن این وزنه ها به اندازه وزن کابین به علاوه نصف ظرفیت کابین است. وزن هر نفر در محاسبات مربوط به آسانسور ۷۵ کیلوگرم است. دلیل قرار دادن وزنه در سیستم آسانسور کمک به بالا بردن آسانسور است در غیر اینصورت برای این کار باید موتورهای بسیار قوی با کیلووات بالا استفاده کرد. پس با این کار توان موتور مورد استفاده کاهش می‌یابد. طبیعی است که این وزنه در پایین آمدن آسانسور مزاحمت ایجاد می‌کند، اما چون هر جسم بدون دخالت به پایین سقوط می‌کند پس استفاده از وزنه مانعی بزرگی در حرکت آسانسور ایجاد نمی‌کند.
اساس کار این نوع آسانسورها بر اساس نیروی اصطکاک بین سیم بکسلها و فلکه موتور است. در داخل فریم وزنه به اندازه وزن کابین به اضافه نصف ظرفیت کابین وزنه وجود دارد. مثلاً اگر ظرفیت کابین ۹۰۰ کیلوگرم باشد(یعنی آسانسور نفربر ۱۲ نفره چون متوسط وزن هر نفر ۷۵ کیلو گرم است)باندازه ۴۵۰ کیلوگرم باضافه وزن کابین در کادر وزنه، وزنه وجود دارد. با کمک این وزنه، نیروی کشش لازم برای حرکت کابین کاهش می یابد چرا که در صورت رعایت کردن ظرفیت کابین، اختلاف وزن بین کادر وزنه و کابین تحت هر شرایطی از نصف ظرفیت کابین (در مثال قبل ۴۵۰ کیلوگرم) بیشتر نخواهد شد و در حرکت به سمت بالا یا پایین سیستم کشش آسانسور حداکثر برای جابه جایی جرمی به اندازه نصف ظرفیت کابین توان مصرف خواهد کرد.
آسانسورهای هیدرولیک
امروزه آسانسورهای هیدرولیکی نیز جای خود را در بین کاربران خانگی باز کرده‌اند. در اروپا بیش از 70 درصد از آسانسورهای زیر 5 طبقه هیدرولیک استفاده می شوند که از محاسن این نوع آسانسورها می‌توان به نرمی حرکت در استارت اولیه ؛ خرابی و استهلاک بسیار کم ؛ سهولت در عیب یابی و تعمیر ؛ ایجاد آسانسورهای زیبا و شیشه ای به دلیل حذف کادر وزنه و سیم بکسل ؛ احتیاج به سازه سبک ؛ عدم نیاز به موتورخانه در پشت بام ؛ ایجاد آسانسورهای باربر و سنگین با تناژ بالا و زیبایی بام خانه و همچنین تراز شدن دقیق آن در طبقات اشاره نمود اما از محدودیتهای استفاده از این نوع آسانسورها می‌توان به محدودیت در ارتفاع و کندی نسبی سرعت آنها و تنها قرارگیری در چاهک را اشاره کرد.( البته امروزه با استفاده از درایو و سیستم خنک کننده می توان به سرعت 1 متر به صورت معمول دست یافت. آسانسورهای هیدرولیک با پمپ فشار روغن و جک هیدرولیک کار می‌کنند.
در آسانسورهای هیدرولیک به خاطر اینکه کادر وزنه وجود ندارد و سیستم جک هیدرولیکی باید تمامی کابین و مسافران را جا به جا کند نیاز به موتورهای قوی تری هست. در این آسانسورها یک موتور سه فاز غوطه ور در روغن به همراه یک شیرالکتریکی مخصوص که اصطلاحاً پاور یونیت نامیده می شوند وظیفه تامین فشار روغن برای جک هیدرولیک را داراست. برای راه اندازی موتور به خاطر وجود موتورهای قوی تر در صورت استفاده از درایو یا سافت استارتر نیاز به هزینه بسیار بالاتری است پس لذا معمولاً برای شروع به کار موتور پمپ هیدرولیک از سیستم رایج ستاره - مثلث استفاده می شود. اما این موتور و فشار تنها در حرکت به سمت بالا مورد نیاز است و برای حرکت کابین به سمت پایین نیازی به روشن کردن موتور و مصرف توان نیست و تنها با بازکردن یک شیر و خالی کردن روغن جک کابین به آرامی به سمت پایین حرکت می کند. به عبارت دیگر یک سیستم هیدرولیک تنها در نیمی از مسافت حرکتی خود (تنها به سمت بالا) خود توان قابل ملاحظه ای مصرف می کند و در نیمه دیگر (تنها به سمت پایین) از نیروی گرانش استفاده می کند و این موضوع مصرف برق بالاتر آن نسبت به آسانسورهای دوسرعته را منتفی می کند.
آسانسورهای وینچی
نوعی آسانسور است كه با زنجیر یا طناب فولادی آویزان شده و نیروی رانش به طریقی به غیر از اصطكاك به آن وارد می شود. در این نوع آسانسورها قاب وزنه وجود ندارد.
نیروی محرکه
نیروی محرکه موتور آسانسورها سابقاً از موتورهای جریان مستقیم و توسط برق برق جریان مستقیم بود که برای این گونه موتورها از راه اندازهای گوناگونی همانند وارد - لئونارد استفاده می شد. با از دور خارج شدن موتورهای جریان مستقیم (DC) و معرفی موتورهای القایی سه فاز سالهاست که از موتورهای الکتریکی سه فاز القایی یا آسنکرون و اخیراً از موتورهای مغناطیس دائم (PM) و یا سنکرون استفاده می شود. در این موتورها از مکانیسم لنت ترمز استفاده می شود که با استفاده از نیروی اصطکاک مانع از حرکت ناخواسته موتور در حالت توقف می شود.
موتورهای القایی مورد استفاده در آسانسور به همراه گیربکس (جعبه دنده) و چرخ طیار به کار می روند. این موتورها در ابتدا دارای یک استاتور و تک سرعته بودند. این سیستم دارای اشکالاتی از جمله تکان شدید در هنگام کار بود. به خاطر همین تکان شدید بود که سرعت نهایی کابین در این موتورها کم بود. پس از مدتی موتورهای دوسرعته به بازار عرضه شدند. این موتورها دارای دو استاتور جدا گانه هستند که برای دو سرعت تند و کند به کار می روند. تعداد قطب استاتور دور کند معمولاً چهار برابر دور تند است که باعث می شود سرعت دور کند موتور یک چهارم دور تند باشد. در این نوع موتورها استارت کار موتور با دور تند است. دو عامل یعنی نیروی عکس العمل دنده ها در گیربکس و وجود چرخ طیار یا فلای ویل متصل به محور روتور موتور که دارای لختی دورانی است، مانع از تشدید تکان ها می شوند. برای توقف موتور با استفاده از یک مدار الکتریکی استاتور دور کند وارد مدار شده و دور تند از مدار خارج می شود. تغییر جهت حرکت نیز با جابه جایی دو فاز امکان پذیر است.
با معرفی سیستم های کنترل دور موتور القایی که متشکل از یک مبدل (یکسو ساز) و یک اینورتر هستند، استفاده از آنها در صنعت آسانسور به سرعت پیشرفت کرد. مزیت های این درایورها عبارتند از: نرمی حرکت و توقف، بهبود ضریب توان و کاهش بار رآکتیو شبکه برق، امکان استفاده از موتورهای تک استاتوره و حذف چرخ طیار یا فلایویل و در نتیجه کاهش برق مصرفی. این داریورها که انواع مخصوص استفاده در تابلو فرمان آسانسور آن نیز عرضه شده است، با تغییر فرکانس، نمودار حرکتی منظمی از شروع تا انتها و ایستادن آسانسور ایجاد می‌کند. در انواع پیشرفته تر این درایورها معمولاً امکان اتصال به یک تاکومتر یا انکودر نیز وجود دارد. این انکودر با اتصال به محور موتور امکان کنترل حلقه بسته را برای درایور فراهم می کند. وجود فیدبک برای یک سیستم کنترل بسیار حایز اهمیت است و باعث نرمی حرکت فوق العاده در آسانسور می شود.
در هنگام توقف آسانسور به علت بالا بودن اندازه حرکت(تکانه) کابین گاهی اوقات موتور به صورت ژنراتوری کار می کند و نیاز است که انرژی تولید شده توسط موتور در جایی تخلیه شود. در آسانسورهای دوسرعته و در سیستم های قدیمی این انرژی به شبکه برق برگشت داده می شد اما در درایور ها به علت وجود یکسوساز، این انرژی قابل برگشت نیست و باعث ازدیاد شدید ولتاژ بر روی بانک خازنی موجود در درایور شده و امکان آسیب زدن به آن وجود دارد. به همین منظور از یک مقاومت با توان بالا جهت تخلیه این انرژی استفاده می شود که به آن اصطلاحاً مقاومت ترمز گفته می شود.
اما با همه این ها موتورهای القایی با گیربکس معایبی نیز دارند. از جمله آنها پایین بودن بازده الکتریکی موتور (در حدود هشتاد درصد) و پایین بودن بازده مکانیکی گیربکس (در حدود 45 درصد) که موجب افزایش هزینه ها و استهلاک سیستم می شود. به همین خاطر موتورهای سنکرون با مغناطیس دائم کم کم در صنعت آسانسور پدیدار شدند که بازده نهایی آنها گاهی به 95 درصد هم می رسد. گشتاور بسیار بالاتر محور موتور باعث می شود که نیازی به استفاده از گیربکس در این موتورها نباشد.این موتورها دارای سیستم راه اندازی پیچیده‌ای هستند و لزوماً باید با استفاده از درایور و تاکومتر مورد استفاده قرار بگیرند.
تابلو فرمان آسانسور
آسانسورها در گذشته نه چندان دور بوسیله تابلوهای رله‌ای فرماندهی می‌شدند. فرمان از این تابلوها به موتورهای به اصطلاح دوسرعته می‌رسید. این موتورها بوسیله دو سیم پیچی که داشتند قادر بودند با دو سرعت حرکت تند و کند کنند. آسانسور با سرعت تند حرکت می‌کرد و برای ایستادن در سطح طبقات و کاهش تکان زمان ایستادن با تغییر به سرعت کند و طی مسیر کوتاهی با این سرعت می‌ایستاد.
ایراد بزرگ این سیستم تکان در سه زمان در حرکت است. تکان در هنگام راه افتادن, تغییر سرعت به دور کند و ایستادن است. ایراد دیگر مصرف بالای برق و کاهش ضریب توان در این سیستم بدلیل اتصال مستقیم برق سه‌فاز به موتور جهت حرکت است. ضمناً ابعاد این تابلوها بسیار بزرگ و سیستم آن بسیار پیچیده بود و رفع خرابی آن به زمان و مهارت بسیاری نیاز داشت.
ایراد دیگر این سیستم متغیر بودن سطح کابین با طبقات با بارهای متفاوت است چون بدلیل عدم اطلاع موتور از وزن کابین (پر یا خالی بودن آن) همیشه نیروی یکسانی به موتور وارد می‌شود. ایراد دیگر این سیستم آسیب هایی است که در دراز مدت به موتور بدلیل اتصال ناگهانی ولتاژ وارد و باعث کاهش عمر مفید آن می‌شود. ضمناً این شوک در هنگام استارت آسانسور باعث نوسان ناگهانی ولتاژ می‌شود که نه تنها برای آسانسور بلکه برای سایر وسایل برقی مضر است. هر چند از این آسانسورها دیگر نصب نمی‌شود اما تعداد قابل توجهی از این آسانسورهای قدیمی در حال کارکردن هستند.
اما برای رفع اشکالات این تابلوهای رله‌ای بتدریج تابلوهای میکروپروسسوری وارد بازار شد. که در آن آی‌سیها و میکروها جایگزین رله ها شدند و با زبانهای مختلف برنامه‌نویسی برنامه‌ریزی می‌شدند تا حجم تابلوها کوچکتر شود و تعمیرات و رفع خرابی آن توسط افراد متخصص‌تر اما با راحتی بیشتری انجام شود.
این نوع تابلو که به تابلوی دوسرعته معروف است تمام ایرادات تابلوهای رله‌ای را جز ابعاد بزرگ و پیچیدگی تابلو داراست. نصب این تابلو همچنان ادامه دارد با اینکه بدلیل تاثیرات مخرب بر ولتاژ و مصرف بالا در برخی شهرهای بزرگ در ایران ممنوع شده‌است. اما در ساختمانهایی که نیاز به پروانه پایان کار ندارند و یا در تعمیرات آسانسورهای قدیمی همچنان به دلیل قیمت پایین تر آن نسبت به تابلوهای جدید پیشنهاد می‌شود. با پیشرفت الکترونیک صنعتی و ارزان‌تر شدن اینورترها استفاده از آنها در تابلوهای فرمان آسانسور رایج شده است و کم کم جایگزین سیستم‌های کنتاکتوری می‌شوند. کاهش تکان ها در هنگام تغییر سرعت و افزایش ضریب توان به دلیل اتصال با واسطه از طریق بانک خازنی اینورتر از مزایای تابلوهای فرمان اینورتری است که به تابلوهای درایودار شناخته می شوند. آسانسور کلمه ای فرانسوی میباشد.
آسانسور یا بالابر (به فرانسوی: ascenseur)، اتاقک متحرکی است که به وسیلهٔ آن از طبقه‌ای به طبقات بالا روند و یا از طبقهٔ بالا به پایین فرود آیند. به عبارت دیگر آسانسور تجهیزات حمل و نقل عمودی است که حرکت مردم و یا کالا بین طبقات را تسهیل می‌بخشد. آسانسور معمولاً به کمک موتور الکتریکی باعث حرکت عمودی کابین می‌شود.
پیشینه
از بررسی معماری ساختمانها در گذشته می‌توان فهمید که در گذشته توان ساخت ساختمانهای بلند وچود داشته‌است ولی شاید دلیل اینکه چرا این کار چندان رواج نداشته، وجود پله‌های بسیار بوده‌باشد. این مشکل همچنان پابرجا بود تا اینکه یک مکانیک آمریکایی به نام الیشا اوتیس ایمنی را در بالابر با به کارگیری چرخی ضامن‌دار که در صورت پاره‌شدن طناب، اندکی پس از سقوط بالابر را متوقف می‌کرد، فراهم کرد. این اختراع که در سال ۱۸۵۴ در نمایشگاهی در نیویورک پرده‌برداری شد، مقدمه‌ای برای کاربرد گستردهٔ بالابر بود.ناصرالدین شاه در سفرنامه فرنگ خویش در تعریف و توصیف آسانسور می‌گوید: رفتیم به مریض‌خانه سنت توماس ... از مرتبه‌های زیر اسبابی دارند که ناخوش را روی تخت گذاشته از توی اطاق زیر می‌کشند به مرتبه بالا می‌برند. بسیار تماشا داشت که ناخوش حرکت نکند.
در حال حاضر یکی از مشکلات ساختمانهای بزرگ کافی نبودن فضای در نظر گرفته شده برای آسانسور است. این امر یعنی پیش‌بینی و منظور نمودن فضای کافی با محاسبه تعداد ظرفیت و سرعت مناسب آسانسورها باتوجه به ارتفاع و جمعیت ساکن و کاربری ساختمان باید در ابتدای کار یعنی در زمان طراحی ساختمانها مد نظر قرار گیرد؛ وگرنه پس از اجرای ساختمان معمولاً افزایش فضای چاه آسانسور بسیار مشکل و در اکثر موارد غیر ممکن است.
آسانسور وسیله‌ای است الکترومکانیکی، در ابتدای اختراع آسانسور به شکل امروزی، بیشتر قطعات و لوازم آسانسورها مکانیکی و الکتریکی بود ولی با پیشرفت علوم در حوزه الکترونیک و نیمه‌هادیها و همچنین ورود حوزه علوم هوش مصنوعی به صنعت این وسیله نیز تکامل یافت و به عنوان یک وسیله کاملاً کاربردی با حوزه سطح دسترسی کاملاً گسترده در بین جوامع شهری قرار گرفت. در طراحی آسانسور علومی همچون مکانیک، برق و الکترونیک، معماری و صنایع مورد استفاده‌است. به همین علت هیچگاه یک متخصص به تنهایی قادر نخواهد بود که یک آسانسور را به تنهایی و با تکیه بر یکی از شاخه‌های علوم طراحی نماید. تا قبل از دهه ۱۹۹۰، عمده اموزش‌ها در این صنعت بصورت اموزش‌های محدود و استاد و شاگردی و صرفاً در کارخانه‌های بزرگ آسانسورسازی معمول بود. به همین سبب آموزش در این صنعت محدود و پنهان بود. برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ میلادی اتحادیه آسانسور و پله برقی انگلستان (LEIA) با همکاری پروفسور یانوفسکی و پروفسور جینا بارنی اقدام به برگزاری دوره‌های آموزشی کوتاه مدت ماژولاری در انگلستان نمود که بیشتر مورد استفاده نصابان و متخصین این کشور بود. در ادامه این اتحادیه با همکاری دانشگاه نورث همپتون انگلستان دوره‌های دانشگاهی این رشته را در مقطع کاردانی و کارشناسی آغاز نمود. اولین دوره این مقاطع در سال ۱۹۹۸ در نورث همپتون انگلستان با هدایت جانات آدامز، برایان واتز، استفان کازمارسیزیک که از اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک و علوم کاربردی بودند آغاز شد. از سال ۲۰۰۰ به بعد مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی تحت عنوان elevator and escalator engineering آغاز گشت.
انواع آسانسور
تمامی آسانسورها در داشتن خصوصیاتی مانند داشتن کابین، حرکت عمودی و توقف در سطوح مختلف با هم مشابه اند. اما از لحاظ نحوه اعمال نیروی محرکه به کابین متفاوت هستند که معمولاً به سه دسته آسانسورهای کششی، هیدرولیک و وینچی تقسیم می شوند(البته نوع فوق پیشرفته دیگری که مغناطیسی می باشد وجود دارد).
آسانسورهای کششی
نیروی محرکه در این نوع آسانسورها از یک موتورالکتریکی که معمولاً در بالای چاه آسانسور و در محلی به نام موتورخانه نصب گردیده، تامین می شود. بر روی فلکه این موتور تعدادی کابل فولادی (اصطلاحاً سیم بکسل) وجود دارد که از یک سمت به کابین آسانسور و از سمت دیگر به وزنه‌های آسانسور که درون قابی فلزی به نام قاب وزنه قرار دارند، متصل است. جنس این وزنه ها معمولاً از چدن یا بتن است. وزن این وزنه ها به اندازه وزن کابین به علاوه نصف ظرفیت کابین است. وزن هر نفر در محاسبات مربوط به آسانسور ۷۵ کیلوگرم است. دلیل قرار دادن وزنه در سیستم آسانسور کمک به بالا بردن آسانسور است در غیر اینصورت برای این کار باید موتورهای بسیار قوی با کیلووات بالا استفاده کرد. پس با این کار توان موتور مورد استفاده کاهش می‌یابد. طبیعی است که این وزنه در پایین آمدن آسانسور مزاحمت ایجاد می‌کند، اما چون هر جسم بدون دخالت به پایین سقوط می‌کند پس استفاده از وزنه مانعی بزرگی در حرکت آسانسور ایجاد نمی‌کند.
اساس کار این نوع آسانسورها بر اساس نیروی اصطکاک بین سیم بکسلها و فلکه موتور است. در داخل فریم وزنه به اندازه وزن کابین به اضافه نصف ظرفیت کابین وزنه وجود دارد. مثلاً اگر ظرفیت کابین ۹۰۰ کیلوگرم باشد(یعنی آسانسور نفربر ۱۲ نفره چون متوسط وزن هر نفر ۷۵ کیلو گرم است)باندازه ۴۵۰ کیلوگرم باضافه وزن کابین در کادر وزنه، وزنه وجود دارد. با کمک این وزنه، نیروی کشش لازم برای حرکت کابین کاهش می یابد چرا که در صورت رعایت کردن ظرفیت کابین، اختلاف وزن بین کادر وزنه و کابین تحت هر شرایطی از نصف ظرفیت کابین (در مثال قبل ۴۵۰ کیلوگرم) بیشتر نخواهد شد و در حرکت به سمت بالا یا پایین سیستم کشش آسانسور حداکثر برای جابه جایی جرمی به اندازه نصف ظرفیت کابین توان مصرف خواهد کرد.
آسانسورهای هیدرولیک
امروزه آسانسورهای هیدرولیکی نیز جای خود را در بین کاربران خانگی باز کرده‌اند. در اروپا بیش از 70 درصد از آسانسورهای زیر 5 طبقه هیدرولیک استفاده می شوند که از محاسن این نوع آسانسورها می‌توان به نرمی حرکت در استارت اولیه ؛ خرابی و استهلاک بسیار کم ؛ سهولت در عیب یابی و تعمیر ؛ ایجاد آسانسورهای زیبا و شیشه ای به دلیل حذف کادر وزنه و سیم بکسل ؛ احتیاج به سازه سبک ؛ عدم نیاز به موتورخانه در پشت بام ؛ ایجاد آسانسورهای باربر و سنگین با تناژ بالا و زیبایی بام خانه و همچنین تراز شدن دقیق آن در طبقات اشاره نمود اما از محدودیتهای استفاده از این نوع آسانسورها می‌توان به محدودیت در ارتفاع و کندی نسبی سرعت آنها و تنها قرارگیری در چاهک را اشاره کرد.( البته امروزه با استفاده از درایو و سیستم خنک کننده می توان به سرعت 1 متر به صورت معمول دست یافت. آسانسورهای هیدرولیک با پمپ فشار روغن و جک هیدرولیک کار می‌کنند.
در آسانسورهای هیدرولیک به خاطر اینکه کادر وزنه وجود ندارد و سیستم جک هیدرولیکی باید تمامی کابین و مسافران را جا به جا کند نیاز به موتورهای قوی تری هست. در این آسانسورها یک موتور سه فاز غوطه ور در روغن به همراه یک شیرالکتریکی مخصوص که اصطلاحاً پاور یونیت نامیده می شوند وظیفه تامین فشار روغن برای جک هیدرولیک را داراست. برای راه اندازی موتور به خاطر وجود موتورهای قوی تر در صورت استفاده از درایو یا سافت استارتر نیاز به هزینه بسیار بالاتری است پس لذا معمولاً برای شروع به کار موتور پمپ هیدرولیک از سیستم رایج ستاره - مثلث استفاده می شود. اما این موتور و فشار تنها در حرکت به سمت بالا مورد نیاز است و برای حرکت کابین به سمت پایین نیازی به روشن کردن موتور و مصرف توان نیست و تنها با بازکردن یک شیر و خالی کردن روغن جک کابین به آرامی به سمت پایین حرکت می کند. به عبارت دیگر یک سیستم هیدرولیک تنها در نیمی از مسافت حرکتی خود (تنها به سمت بالا) خود توان قابل ملاحظه ای مصرف می کند و در نیمه دیگر (تنها به سمت پایین) از نیروی گرانش استفاده می کند و این موضوع مصرف برق بالاتر آن نسبت به آسانسورهای دوسرعته را منتفی می کند.
آسانسورهای وینچی
نوعی آسانسور است كه با زنجیر یا طناب فولادی آویزان شده و نیروی رانش به طریقی به غیر از اصطكاك به آن وارد می شود. در این نوع آسانسورها قاب وزنه وجود ندارد.
نیروی محرکه
نیروی محرکه موتور آسانسورها سابقاً از موتورهای جریان مستقیم و توسط برق برق جریان مستقیم بود که برای این گونه موتورها از راه اندازهای گوناگونی همانند وارد - لئونارد استفاده می شد. با از دور خارج شدن موتورهای جریان مستقیم (DC) و معرفی موتورهای القایی سه فاز سالهاست که از موتورهای الکتریکی سه فاز القایی یا آسنکرون و اخیراً از موتورهای مغناطیس دائم (PM) و یا سنکرون استفاده می شود. در این موتورها از مکانیسم لنت ترمز استفاده می شود که با استفاده از نیروی اصطکاک مانع از حرکت ناخواسته موتور در حالت توقف می شود.
موتورهای القایی مورد استفاده در آسانسور به همراه گیربکس (جعبه دنده) و چرخ طیار به کار می روند. این موتورها در ابتدا دارای یک استاتور و تک سرعته بودند. این سیستم دارای اشکالاتی از جمله تکان شدید در هنگام کار بود. به خاطر همین تکان شدید بود که سرعت نهایی کابین در این موتورها کم بود. پس از مدتی موتورهای دوسرعته به بازار عرضه شدند. این موتورها دارای دو استاتور جدا گانه هستند که برای دو سرعت تند و کند به کار می روند. تعداد قطب استاتور دور کند معمولاً چهار برابر دور تند است که باعث می شود سرعت دور کند موتور یک چهارم دور تند باشد. در این نوع موتورها استارت کار موتور با دور تند است. دو عامل یعنی نیروی عکس العمل دنده ها در گیربکس و وجود چرخ طیار یا فلای ویل متصل به محور روتور موتور که دارای لختی دورانی است، مانع از تشدید تکان ها می شوند. برای توقف موتور با استفاده از یک مدار الکتریکی استاتور دور کند وارد مدار شده و دور تند از مدار خارج می شود. تغییر جهت حرکت نیز با جابه جایی دو فاز امکان پذیر است.
با معرفی سیستم های کنترل دور موتور القایی که متشکل از یک مبدل (یکسو ساز) و یک اینورتر هستند، استفاده از آنها در صنعت آسانسور به سرعت پیشرفت کرد. مزیت های این درایورها عبارتند از: نرمی حرکت و توقف، بهبود ضریب توان و کاهش بار رآکتیو شبکه برق، امکان استفاده از موتورهای تک استاتوره و حذف چرخ طیار یا فلایویل و در نتیجه کاهش برق مصرفی. این داریورها که انواع مخصوص استفاده در تابلو فرمان آسانسور آن نیز عرضه شده است، با تغییر فرکانس، نمودار حرکتی منظمی از شروع تا انتها و ایستادن آسانسور ایجاد می‌کند. در انواع پیشرفته تر این درایورها معمولاً امکان اتصال به یک تاکومتر یا انکودر نیز وجود دارد. این انکودر با اتصال به محور موتور امکان کنترل حلقه بسته را برای درایور فراهم می کند. وجود فیدبک برای یک سیستم کنترل بسیار حایز اهمیت است و باعث نرمی حرکت فوق العاده در آسانسور می شود.
در هنگام توقف آسانسور به علت بالا بودن اندازه حرکت(تکانه) کابین گاهی اوقات موتور به صورت ژنراتوری کار می کند و نیاز است که انرژی تولید شده توسط موتور در جایی تخلیه شود. در آسانسورهای دوسرعته و در سیستم های قدیمی این انرژی به شبکه برق برگشت داده می شد اما در درایور ها به علت وجود یکسوساز، این انرژی قابل برگشت نیست و باعث ازدیاد شدید ولتاژ بر روی بانک خازنی موجود در درایور شده و امکان آسیب زدن به آن وجود دارد. به همین منظور از یک مقاومت با توان بالا جهت تخلیه این انرژی استفاده می شود که به آن اصطلاحاً مقاومت ترمز گفته می شود.
اما با همه این ها موتورهای القایی با گیربکس معایبی نیز دارند. از جمله آنها پایین بودن بازده الکتریکی موتور (در حدود هشتاد درصد) و پایین بودن بازده مکانیکی گیربکس (در حدود 45 درصد) که موجب افزایش هزینه ها و استهلاک سیستم می شود. به همین خاطر موتورهای سنکرون با مغناطیس دائم کم کم در صنعت آسانسور پدیدار شدند که بازده نهایی آنها گاهی به 95 درصد هم می رسد. گشتاور بسیار بالاتر محور موتور باعث می شود که نیازی به استفاده از گیربکس در این موتورها نباشد.این موتورها دارای سیستم راه اندازی پیچیده‌ای هستند و لزوماً باید با استفاده از درایور و تاکومتر مورد استفاده قرار بگیرند.
تابلو فرمان آسانسور
آسانسورها در گذشته نه چندان دور بوسیله تابلوهای رله‌ای فرماندهی می‌شدند. فرمان از این تابلوها به موتورهای به اصطلاح دوسرعته می‌رسید. این موتورها بوسیله دو سیم پیچی که داشتند قادر بودند با دو سرعت حرکت تند و کند کنند. آسانسور با سرعت تند حرکت می‌کرد و برای ایستادن در سطح طبقات و کاهش تکان زمان ایستادن با تغییر به سرعت کند و طی مسیر کوتاهی با این سرعت می‌ایستاد.
ایراد بزرگ این سیستم تکان در سه زمان در حرکت است. تکان در هنگام راه افتادن, تغییر سرعت به دور کند و ایستادن است. ایراد دیگر مصرف بالای برق و کاهش ضریب توان در این سیستم بدلیل اتصال مستقیم برق سه‌فاز به موتور جهت حرکت است. ضمناً ابعاد این تابلوها بسیار بزرگ و سیستم آن بسیار پیچیده بود و رفع خرابی آن به زمان و مهارت بسیاری نیاز داشت.
ایراد دیگر این سیستم متغیر بودن سطح کابین با طبقات با بارهای متفاوت است چون بدلیل عدم اطلاع موتور از وزن کابین (پر یا خالی بودن آن) همیشه نیروی یکسانی به موتور وارد می‌شود. ایراد دیگر این سیستم آسیب هایی است که در دراز مدت به موتور بدلیل اتصال ناگهانی ولتاژ وارد و باعث کاهش عمر مفید آن می‌شود. ضمناً این شوک در هنگام استارت آسانسور باعث نوسان ناگهانی ولتاژ می‌شود که نه تنها برای آسانسور بلکه برای سایر وسایل برقی مضر است. هر چند از این آسانسورها دیگر نصب نمی‌شود اما تعداد قابل توجهی از این آسانسورهای قدیمی در حال کارکردن هستند.
اما برای رفع اشکالات این تابلوهای رله‌ای بتدریج تابلوهای میکروپروسسوری وارد بازار شد. که در آن آی‌سیها و میکروها جایگزین رله ها شدند و با زبانهای مختلف برنامه‌نویسی برنامه‌ریزی می‌شدند تا حجم تابلوها کوچکتر شود و تعمیرات و رفع خرابی آن توسط افراد متخصص‌تر اما با راحتی بیشتری انجام شود.
این نوع تابلو که به تابلوی دوسرعته معروف است تمام ایرادات تابلوهای رله‌ای را جز ابعاد بزرگ و پیچیدگی تابلو داراست. نصب این تابلو همچنان ادامه دارد با اینکه بدلیل تاثیرات مخرب بر ولتاژ و مصرف بالا در برخی شهرهای بزرگ در ایران ممنوع شده‌است. اما در ساختمانهایی که نیاز به پروانه پایان کار ندارند و یا در تعمیرات آسانسورهای قدیمی همچنان به دلیل قیمت پایین تر آن نسبت به تابلوهای جدید پیشنهاد می‌شود. با پیشرفت الکترونیک صنعتی و ارزان‌تر شدن اینورترها استفاده از آنها در تابلوهای فرمان آسانسور رایج شده است و کم کم جایگزین سیستم‌های کنتاکتوری می‌شوند. کاهش تکان ها در هنگام تغییر سرعت و افزایش ضریب توان به دلیل اتصال با واسطه از طریق بانک خازنی اینورتر از مزایای تابلوهای فرمان اینورتری است که به تابلوهای درایودار شناخته می شوند. آسانسور کلمه ای فرانسوی میباشد.
ساعت : 11:01 am | نویسنده : admin
|
مطلب بعدی